TERZİ SÖKÜKLERİ

TERZİ SÖKÜKLERİ

Sedat Şanver

yazı kültürü

KUMAŞ

Kelimelerden başka günah sığmıyor senin yorgun bedenine

KELİMELERİN SURETİ

Kanatlanmış tanrı çörekleniyor bedenimizin üzerine, kötürüm zebaniler

Melekler, peygamberler, işgüzar havariler; münafık söz, nafile ibadet

Borçlarını ödemekte gecikmiş evliya ile ihanete uğramış mümin

Göğe iliştirilmiş suret, gizli emirlerin yazdığı sicil defteri, ürkek dokunuş

Mabetler, kutsal su ile gökten inen vahiy ve dağdan yükselen ışık kütlesi

Sırası gelen kabahat öylece duruyor eşikte, vakti gelen suç işleniyor

Cenneti pazarlayan müşrikler yok yere korkuyor veda törenlerinden

Başlangıçtaki boşluk kalıyor elimizde, karanlıktaki kargaşa

Hayat akıp gidiyor yanı başımızdan, bakmak düşüyor payımıza

Öylesine bakmak güneşin kumral tortusuna, ihanete ve aldanışa

Söyleyin; kim kırdı aşkın kolunu kanadını, aramızdaki hain kim

Bu kalabalıkta kimi öpeceğiz dudaklarından, kime sarılacağız

Ey şair; ey arayış ustası, ey kaybediş ehli

Bir sen misin anlamın altında kalan; bak, ayrılık çiseliyor her yana

Oltanı suya fırlat, fırlat ve yukarı çek dipteki şifalı çamuru

Hünerin nedir görsün cümle âlem, avcılar kıskansın bıçak tutuşunu

Bu kadar uzağa kaçma, kabullen; seninle de bitmeyecek şüphe

Doğduğu topraklara bir daha dönmeyecek İbrahim

Dişlerimizin arasından fırlamaya uğraşan uyduruk iltifat

Ağzımızda kokuşmuş hayal artığı, cebimizde işgüzar niyet

Bahçe duvarı yıkık, gülün ömrü kısa ve pazar tezgâhları telaşlı

Esnaf, aklındaki miktar kadar kandırmaya uğraşıyor müşterisini

Bulduğun cevaplar külliyen yalan, doğru olsa ne değişecek

Şehir, teslim olmanı bekliyor senden; başın boş yere dönüyor

Elini uzat ve düşmekte olanı yakala, çek çıkar ruhunu bataklıktan

Şehri kurtar, şehri kurtar; şehri ve kendini çürümekten kurtar

Yalan dolandan, vitrinlerin sahte büyüsünden; ölümden kurtar zamanı

Üstüne çöreklenmiş kim varsa savur at yokluğa, hiçliğe anlat derdini

Bunu herkes böylece bilsin

Kelimelerden başka günah sığmıyor senin yorgun bedenine

MEZURA

Toprağa ayak bastığımız bu yer vaat edilmiş yurt sayılsın yolda olana

CİNNET SAYIMI

Keskin sözcükleri senin için istiflemişler o dipsiz mağaraya

Kitabın arasında bunca zaman seni beklemiş o bıçkın yemin

Onları oldukları yerden al ve dudaklarına sür, ağzın kamaşsın

Dişle ve kır boşluktaki benzetmeyi, kargaşa fırlasın dışarı

Kapında duranlara yaralarını göster, çizikleri ve çatlakları

Anlamın bedeninde açtığı çukuru, yüzünü parçalayan taşı

Hayret etsin ahali, bile isteye yanlış tarafı göstersin tabelalar

Merak eden olursa anlat niçin telaşlısın sabahın bu kör vakti

Manzaraya birikmiş karları küremek sonraya kalsın

Sen önceye bak

Baktıkça hayranlık duy başlangıçtaki karanlığa

Senden önce işlenmiş o mükemmel cinayete

Katil olmak ne çok yakışırdı halbuki senin ellerine

Kan ne güzel damlardı avuçlarından toprağa

Etrafa saçılmış bahaneler, bağırışlar, coğrafya sancısı ve itiraf

Toparla ortalığı, evdeki laneti süpür, çığlıkların arasına çömel

Yaratılmış olana sığın ve bak ne yaptın bize, ne çok üzdün

Ne çok kırdın ne çok azarladın, elinde durmadan kırbaç

Bir türlü öğrenemedik, sebebi neydi vurup kırmaların

Niçin onca dayak yedik bu rezil yüzyıldan, giysiler neden yırtık

Suratında hiç bitmeyecek bir cümle bizi bekliyor, git

Alnında meydan savaşlarının haritası, dilini kıvırıp ıslık çal

Issızlıkta sesini duyan olur muhakkak; utanma, adını söyle

KAYIP GÜN

Gün

Ha doğdu ha doğacak, zil zurna sarhoşuz

Gözler kaygan, bakışlar çıldırmış, rüzgâr gülü kendine pervane

Aldırma karanlıkta olup bitene, sabırsız o ilk düğmeye

Şarkıların kendi arasındaki kavgaya hatta ateşten kırmızı gömleğe

İlikten kurtulur kurtulmaz elbet etrafa saçılacaktı memeler, boş ver

Hakkımızda uydurulmuş onca yalan, boylu poslu iftira, sayısız şikâyet

Sözcüklerin delice yumruklaşmasından komşulara ne, korkumuz kimden

Üst katta ev sahibi uyuyormuş, bize ne; geç de olsa ödedik kirayı, söyle

Bu saatte kim ceza kesebilir evin içinde işlenmiş şahsi günahlara

Yüzünü yıka ve gülümseyerek karşıla gelen günü, işte

Tüm coğrafi bölgelerde dudak izi, yükseklerde diş morartısı

Derinlerde ezilen halkların baş edilmez isyan planları

Lamba, cin, sihirli tekerleme, ıssızlığa hükümlü harami

İşte kırk kilitli kapı, uykusu kaçan köpek, cennet bahçesi

Çıkar elindeki kitaptan pişmanlık maddesini

İlla biri utanacaksa şişedeki şarap utansın olan bitenden

Duvardaki ayna yalancı şahit yazılsın bin yıl sonraki davaya

Buna da şükür, mahkeme kadıya mülk değil

Aklımız tastamam yerinde; bırak, eksik olsun ahlak

Usul, sevgilim

Benim bu hayattaki en büyük, en güzel yenilgim

İyiden iyiye başını gösterdi güneş, ortalık ağardı

Kuşları dinle, çağıldayan suları ve işe gidenlerin tıkırtısını

Bırak yüzünü benden saklamayı; masal bitti, gecenin sonu

Ben senin bin hâlini bilirim

Dünyaya olmadık küfürler savuran bu bin birinci hâlin de kabulüm

GICIRDAYAN TABİAT

İş çıkışı durakta bekleyen sabırsız hâllerine ne çok benziyorum senin

Zaten öyle gibiyim, biliyorsun; yorgun evlerde yüklüğe asılı pişmanlık

Bitmez tükenmez naftalin kokusu, dolabın arkasına pusmuş bavul

Demli çay, koyu ıhlamur tadı halbuki sen şekerli seversin kahveyi

Kazakları katlayıp kaldırdık nihayet, halıları da toplarız yakında

Ahşap döşemenin altında kaldı yıl dönümleri, balkonda solgun suret

İhanete uğramış gölge, önceki yüzyıla fırlatılmış sır, huysuz akraba

Ayrılık şarkıları yüksek perdeden söyleniyor; söylensin, mevsim limoni

Emanet bir göz bakıp duruyor sonradan önceye, senden bana doğru

Ben senin hayattan intikam almak isteyen saklı tarafınım

En büyük mağlubiyet, en acımasız söz, en çabuk unutuş

Mutfakta kanaviçe altlık, sehpada işlemeli örtü, vitrinde porselen fincan

Çekmeceye terk edilmiş fotoğraf ile sinema biletleri, eski nesil yara

Hatırası için kahrı çekilen gürültücü duvar saati, çekip gitme provası

Zamana teslim olmuş hâllerine ne çok benziyorum senin

Zaten öyleyim, biliyorsun; çaresiz ve kuşkucu

Kavgada ilk yumruğu yiyen; küskün, kırgın, hırçın ve esmer

TENHA VAKİT

Karşına çıkan tesadüfleri masaya bırak, dudağı parlatan sözleri

Dişi kamaştıran masal parçalarını, çıkar boynundaki gösterişi

Dönüp önceye bak, senden yana oldum ben her kavgada

Bak ve gör

Sevişmeyi ertelemek için ne çok sebebimiz var

Bir başına koş gecenin çıplak hâline

Orada eziyet edelim birbirimize, ayak ucundan başlayarak

Ayak ucundan başlayarak tanrıya ulaşan güzergâhta hanımeli kokusu

Kollarımıza dolanan ırmaklarda acemi şırıltılar, tende çatlak

Parmakta sabır düğümü, dilde acemi ıslık, topukta diken

Yürümeye kalksak hiç bitmeyecek mesafe

Yorgun ve umutsuzum, çek al üstümü örten ağrıyı

Sıkıca sarıl yalnızlıkla başlayan kelimelere, oraya iliştir kendini

Yeni bilgi değil öleceğimiz, ölüp kurtulacağımız bu cehennemden

Tok yatıp aç kalkacağımız, hiçlik hanesinden silineceğimiz

Unutulacağımız, başımızı kendi omzumuza yaslayıp ağlayacağımız

Kabul et

Oturduğun yerden bitirmek mümkün değil ömrün kalan kısmını

Sahici bahaneler bulmamız gerek demek ki hayata tahammül için

AYRILIK BİLANÇOSU

-Saat kaç

Koyu sessizlik kaplamış oturduğumuz sokağı, camda kirli perde

Dilsizler elleriyle konuşmaya başlıyor; bağırtı, çağırtı, itiraz

Sağırlar görerek duymaya ilk günden razı

-Saat geç

Baştan çıkacak zamanımız var mı yahut birkaç kadeh içecek kadar

Kimsenin tahmin edemediği o ülkede, diyelim son kez küsmek için

Belli ki iki kişiye yetmiyor sofradaki yalnızlık, cepte yepyeni anahtar

Meraklı komşunun ağzında durmadan aynı soru, yüzde benzer kuşku

-Erken olsa farklı olur muydu

Dur, dinle; bak, dile yapışık kalmış o inatçı kelime

Bekle, eksik olanı kendi başıma bulmaya çalışayım

Uğultu, feryat, ah ü zar; devam et, altını çiz sancıların

Tenimde açtığın yaralarla övünüyorum senden uzaktayken

Çok da mesele değil

İlk görüşte teslim olmuştum ben senin saçlarının uçarı gölgesine

Rüzgârın geride bıraktığı iz, küllerin arasına saklanmış köz

Pencere aralığından sokağa sarkan öfke, bitip tükenmez küfür

Kimse değişmiyor bu hayatta, büyüyor yahut ölüveriyor apansız

Büyük kavgalarla hatırlıyorum seni, de ki yazdığını silen kalem

Söylediğini unutan, unuttukça köpüren upuzun nehir yatağı

Gel sarılalım birbirimize, ısınsın aramızda kalan mesafe

Yeterince dinlendik; yorulma vakti, yorulup yere yığılma

Belki son kez bir şeyler içeriz, ayrılığın şanına yakışan

Biten aşkları yahut doğan günü güzelleştirecek kadar şarap

KALABALIK AKŞAM

Şehvetli sesleri takip ederek ulaştım ben senin şarkılar söylediğin ülkeye

Öyle vardım çatlak testiden sızan şarabın tadına, avucumda umut

Önümde son sürat ilerleyen süvariler, mecburi inanç ve heves

Çürümüş yalana saklandım, üstüm başım hiçlik kokusu

İmparatorluk muhafızları tozu dumana katmış

Tüfekler, nişan almalar, kılıç sallayışı, asil duruş

Haşhaşi cesaret, tanrıya ulaşan kule, dumanlı manzara

Hava tahminlerinde şiddetli rüzgâr yahut fırtına öncesi dinginlik

Bıraksam denizler kabaracak, yere çömelecek dağların gölgesi

Boş yere ıslanacak yürüdüğüm güzergâh ile ihtimaller

Seferden dönenlerin sırtında mağlubiyet izi

Dedikleri o ki çiçekli çarşaflar en çok o ilk bakışta kirleniyor

Ne vakit başımı kaldıracak olsam

Çayır çimenin niyetini sorguluyor gök

Su içmeye kalksam bahçedeki çeşmeden

Boyumdan yüksekte dolanıyor küfür ile azar

Kuraklık üzerine efsaneler boşanıyor bitkin tenden

Kadınlar silkinip çıkıyor sığındıkları oyuktan

Erkekler hazzın üzerine atıyor kabahati

Belli ki kimsenin hakikatten korkusu yok

Gözde kıvrılıp duran keder

Göğüste pişmanlık dizili kolye, geride çöllerin kavruk hikâyesi

Sevgilim

Ben senin saçlarına uzanan yokuşu

Her seferinde kalabalıklarla birlikte çıkmaktan yoruldum

İzin ver, bildiğimiz sevişme biçimlerini unutalım bu gece

Aramıza kimseyi almadan koşturalım bu işveli coğrafyada

SABAHIN ALEVİ

Balıkçılar gürültü patırtıyla açılıyor sabaha, balıklar temkinli

Ağlar uykusuz, patlamış mısır sesi kaplıyor denizin üstünü

Tahminler o ki taşlar dibe batmayı bugün de unutacak, yukarı bak

Kafa tut göktekine

Yerdekine, suda yüzene ve boşlukta gezinen kim varsa ona

Mahremi bu kadar zorlama, ikide bir sataşma yasak olana

Ekmek çıtır, süt kaymak, meyve sepetinde bal

Al götür beni bildiğin herhangi bir sonsuzluk ülkesine

Sükûnetin ortasına bağla tekneyi, sevinsin çarşı esnafı

Bak

Gün doğumunda usul ezgiler, yüzümüzde ayartılmış gülüş

Bulutlar yağmur yüklü, yerin altı alev fışkırmakta kararlı

Ben her türlü rezilliğe hazırım, sen her türlü uzlaşma biçimine

Çekip al; sök, sızlayan ne varsa yüreğin görünmez tarafında

Gel

Vakit varken artıklarımızı toplayalım asfalttan

Camlardan, vitrinden, duvardan, posta kutularından

Mezuniyet belgesinde yazan başarı notundan, silah talimlerinden

Tabağa bulaşmış kanı temizle; belli mi olur, kurtuluruz bir ihtimal

Hakkımızda verilmiş fermandan, sileriz tene basılmış damgayı

Yeterince uğraşırsak dağlardan da saklarız yaramızın kod adını

AİLE İÇİ KAVGA ALIŞTIRMALARI

Memelerini çıkarıp azılı mahkûmları emziriyor fahişeler, demek ki

Uzun sürecek bu seferki ayrılık, kafesin kapısı aralık

Kilidin ağzı bozuk; esnaf, tornada sivriltmiş dişini

Aynada dilini bileyliyor sevgili

İşyerine geç kalacağız, saatler yetmeyecek uyanmaya

Yumurtada ağır koku, zeytin erimiş, salçanın üstü pamuk

Bir gün de kahvaltı yapmadan çıksan evden ne olur sanki

İki poğaça lütfen, her yanağa bir öpücük ve taarruz emri

Tek başına ilk adım, ikinci adım sahipsiz, son adım ıssızlık

Hatırlamıyoruz yoksulken kurduğumuz düşlerde nereleri kurcalardık

Rüyada gördüklerimize inansak ihtilal olacak sabaha karşı

Kapı numaralarına el koyacaklar, semtlerin adı sık değişecek

Durmadan kırgınlık akacak meydandan; ekmek küflü, peynirde kurt

Kimsenin umurunda değil ayaklanan vahşet, bakışlar hep içeri dönük

Memurlar mesai yorgunu, patron ciddiyet abidesi, işler ağır aksak

Yağmur damlaları aynı yere düşüyor, bugün de farklı değil

Yaranın üstüne, yalnızlığa, utangaç çocukluğa, ergen sohbetlere

Hüzne ve kedere, hatırlamıyoruz içimizden kim erken girerdi yatağa

Kanlı ticaret yolu nereden geçiyor, unut; sil duvara yazdığın erkeksi sözü

Bırak kim nerede istiyorsa orada doyursun karnını, sen elindeki zarı savur

Boşluktaki rakamı oku, terk et kadınların tenini iffetli sözcüklerle sevmeyi

TEREDDÜT

Başka tür bir yürüyüşle de anlatabilirdin kazandığın zaferi

Herkes otururken sen ayağa kalkıp itiraz ederdin mesela

Çıkarıp masaya koyardın cebindekileri, bir muska

Bıçak, üzerinde adının yazdığı metal künye

Kaşıntısı dinmek bilmeyen yara izi

Saç örgülerinle bağla beni eve ve oradan uçuruma

Ruhun karanlığına sarkıt aklında kalan mucizeleri

Sıkıca sarıl gökten uzatılan ipe, kulakta tiz ıslık

Tende çürük koku; mayhoş tat, puslu fotoğraf

Kimseyle paylaşmak zorunda değilsin payına düşen ganimeti

Bu bekleyiş, bu gecikme, bu inilti; yeter, kim doğuracaksa

Bir an önce doğurmalı takvimlerin beklediği kurtarıcıyı, inat et

Külden başka renkle ateşi, buzdan büyük sözle soğuğu tarif et bize

Bakışlarını üstümüzden ayırsın avcı

Kuş havalansın ve kurtulsun faktan, ışıldasın göz

Çocuk sesleri, şen şakrak gülüşler savrulsun şehre

Zirvedeki karlar erirken acele etmeden sevelim ihtimalleri

Başıboş dolaşsın beden, ahali nereye isterse oraya kursun yurdunu

Biz seninle sonsuza uzanalım, sonsuzluk niyetine çayır çimene

Çöz göğsüme attığın düğümü, bırak yoluma gideyim

Neyim eksikse onunla öreyim hayal duvarını

Neyim fazlaysa onda yok olayım, yığılıp oraya düşeyim

Gel uzan yanıma, yeterince seviştik

Süt beyaz küheylanları okşar gibi dokunalım kalan ömürde birbirimize

Kabul et

İstesek de süslü kelimelerle tarif edemezdik yaşadığımız onca yenilgiyi

SİNİK SAVAŞÇI

Kavga başlayınca müşriklere fırlatacağım taş koynumda saklı

Başlangıçta yoktum, yoksundum, yorgundum

Gölgem dâhil tek dostum, gölgem dâhil tek düşmanım

Alacaklı değildim gökten, borcum olmadı toprağa düşmüş tohuma

Benim için dikilmedi putlar, adımı bir kez ağzına almadı imanlı komşu

Aklım, hayatın sırlarını bilecek kadar cahil

Kalbim, karşısına çıkan her kusura âşık olacak kadar âlim

Katlime sebep sayılıyor şimdi sarf ettiğim bu tuhaf lakırdılar

Duvara yazdığım, sulara çizdiğim, ateşten çaldığım ne varsa

Ne varsa heybemde taşıdığım, kırk kilitli sandıkta özenle korunan

Her seferinde farklı sebeple sıçrayıp uyanıyorum uykudan

Her tıkırtıda yönümü değiştiriyorum ürkerek

Fikrim yok, hangi kapıya kul köle olacağım

Yığılıp kalacağım yer neresi

Ne yapmışsam günah ne söylemişsem yasak

Kedi hırıltısından uyuyamıyor küçük hanım

Her fırsatta dişini gösteriyor kuduz köpek

Tanıdık kim varsa davada yalancı şahit

Bir tek

Önlerinden ben geçerken ayaklanıyor ahali

Bulduğu her çelikte bıçağını bileyliyor kasap

Veznedar son itirazı şahsi hesabına ekliyor

Mahalledekiler beni şair sanacak diye delice korkuyorum

Hangi meydan savaşında öleceğim; biliyorum, eksiğim ne

Vitrinde öylece parıldayıp duruyor kalbime saplanacak hançer

HIRSIZ VE OĞUL

Fırsat bulsak onmaz hastalıklarımızı süreceğiz duvara

Ahali bunun için yarışıyor birbiriyle, yangınlar bunun için

Her çocuğun kalbindeki acımasız onca katil, gözdeki nefret

Rastlantıya saplı kalmış buluşmalar, şaklayan kırbaç, sivri çekiç

Bin yıl önce öldürdüğümüz tanrıyı doğurma gayretinde şehir

Annelerin ninnileri, çarşıdan eksik dönen babalar

Sabaha karşı eve arka kapıdan giren akraba

Saklama, söyle; ne uğruna kovuldun yurdundan

Elinde meçhule yazılmış mektup

Koynunda el âlemden gizlenmiş niyet

Ayağın altında bitip tükenmez hiçlik duygusu

Yola çıkmadan az evvel ne içtin sen, ne sürdün tenine böyle eşsiz

Nasıl böyle güzel kokar nefes; söyle, öpüşürken dudağın niye kısık

DİLSİZ ÂŞIK

Kimseden korkmuyorum, gece dâhil hiçbir vakitten; sevgilim senden

O sivri bakıştan, çarptığı dağdan keskin dönüş yapan inatçı çığlıktan

Ahali birbirini kontrol ederek başlıyor akşama, yatağa birlikte giriyor

Nikotine bulanmış kelimeler fırlıyor sokağa veyahut öksürük nöbeti

Çarşının merkezinde uluorta küfür, ladese tutuşuyor iri yarı adamlar

Çekinmiyorum alkol kokan paytak gözlerden veyahut yere bastığında

Dünyayı sarsan o şanlı yürüyüşten, duvarları yıkan parmak sallayıştan

Bu normal, mahalle yeni taşınan komşuya ilk günler tahammülsüz

Bekçiler uzun uzadıya öttürüyor namus düdüğünü pencerenin altında

Bu telaş, bu keşmekeş, bu azametli yenilgi; bu törenler, bu el kol hareketi

Bu edepsiz teklif, gittikçe beni içine daha çok çeken bu ergen bataklık

Etime batırdığın çivi, yaramı dağladığın maşa, bu emanet yürek

Sonunda kafesten çekip aldığın uysal kedi, şaşkın köpek, cüce maymun

Elde avuçta kaç ayıbım varsa hepsini senin için harcadım ben

Senin uğruna onursuz oldum, düşkün oldum, ahlaksız oldum

Duvarın dibine yuvarlanmış meteliksiz taş parçası oldum

Kaçıp kurtulma umutları boşuna fink atıyor içimde, bir uçurumdan

Başka bir uçuruma düşüyor adımlar, gereksiz yere ayaklanıyor bellek

Beynimde isyan planları, durmadan çalan siren sesleri, patlayan silahlar

Arama belgelerinde silik fotoğraf, vukuatlı isim-soy isim, bozulmuş yemin

Sevgilim

Senden korkmuyorum, kendimden ürküyorum ben böyle yerli yersiz

YARIM ELMA

Gözlerin olmasaydı seni bu kadar çok sevmeyecekti ahali

Sokaktaki uyuz köpek, kedi kılığında dolaşan sırnaşık niyet

Her fırsatta seni bahane edip arıza çıkarıyor evlilik yaşı gelmiş kızlar

Arkandan bakıp bakıp iç geçiriyor delikanlılar, benden yana yanaş

Birbirimizin tenine nane yaprakları sürelim, lavanta kokusu

Gün ışığı, yerel şarkılar; ağaran saçlara en parlak tokayı tak

Papatya, kırlangıç, çamurdan evler; rüzgâr dolaşsın içimizde

Çıplak uzanalım kuma, bahar bulaşsın sırtımıza, ölesiye kaşınalım

Söyle

Kadrolu deliler bir ömür tekmeleyip durmasınlar kapıyı

Aşk için çöllere düşeni kınamak mülk sahibine yakışmaz

Yakışmaz fukara yolcudan üç beş kuruş sadaka esirgemek

Masada otlu peynir, kekre şarap, sararmış sıkıntı; şişede hayal artığı

Cepte istifa mektubu, daha evvel çekip gitmeliydik memuriyetten

Şehvetli yakarışlar, bağırtıları bastıran metalik ses, akışkan korku

Bak, kuş ötüyor; çınlıyor kesme kristal, ıpıslak günah yüzüyor kâsede

Kimsenin görmediği yerlere saklanıyoruz, dilimizde vakitsiz yardım çığlığı

Sevgilim, sevgilim

Sıkma kendini bütün bu olur olmazlara, yokluğunu uzat olduğum tarafa

Korkma bu kadar, dert etme mesafeyi; unut yol kesip haraç alan eşkıyayı

Ömrümde hiç görmemiş olsaydım da yine böyle sebepsiz severdim ben seni

BAKİR BAŞLANGIÇ

Rüzgâra de ki

Üşüttüğün benim ellerim halbuki mevsim bahar

Çocuktum

Meraktan çıldırmış cılız ses, titrek bakış, esmer sevda

Sudan çıktıktan sonra da yüzmeye uğraşan cahil balık

Her bayram yaralı gölgelerin ardında koşturan işgüzar heves

Mutluluk kaç kilo, aşk nereye saklanmış, sevincin rengi ne

Cennet neresi, bilmek niçin yavaş yavaş öldürüyor mahremi

Meğer ne insafsız kılıcı varmış yolumuzu gözleyen haramilerin

Karşımızda krallar, soytarılar; işbirlikçi memur, zulmeden mülk

Geride yokluk, kindar tarih kitapları, masumiyeti boğan urgan

Kayıtlara geçsin, ben Balkanlarda hiç devlet kurmadım

Kafkaslarda yüzümü gören olmadı, yine de biliyorum

Dünya harbinde ilk ben kaybettim yurdumu

Sevgilim, ateşe söyle

Bin yıldır yaktığı bu beden benden başkasının değil

SAHİPSİZ BEKLENTİ

Memelerin senin en ısrarlı cehennemin

Erkeklik gururu bende baş edilmez lanet muhakkak

Rahman ve rahim olan karanlığın lütfu gökten üstümüze inen ışık

Cüzdanda yakışıklı son gençlik fotoğrafı

Şehrin kırık dökük taraflarında adımızın yazdığı afiş

Harabelerde, antikacıda, fason üretim yapan atölyelerde

Mahalle esnafı arsız, sıkı pazarlık sıçrıyor karşı kaldırımdan

Kiralık ordular sırayla geçiyor kadınların ve coğrafyanın üzerinden

İşçilerin elinde piyango bileti, tek rakamla kaçırıyoruz ikramiyeyi

Sen balkondaki eşyaları fırlatıyorsun sokağa; saksıları, sandalyeyi

Tezgâhta çıldırmış telaş, çarşı pazarda bedenimizden çalınmış parçalar

Ne olur bir daha dönme geri, dönmek için bu kadar sık terk etme evi

Tanrıyla aramıza koyu çizgiler çiziyoruz, hudut bekçileri kıskanç

Gözetleme kulesi, dikenli tel, yatağından taşan ırmak; unut gitsin

Nöbetçi asker geceyi beklemekten usanmış, dilinde kerhane şarkıları

Firari mahkûm kılık değiştiriyor rayların üzerinde, erken dökülüyor yaprak

Bırak eksik kalsın imanlı güllerin birlikte kokma teklifi, yaklaş

Boşalıp kurtulalım birbirimizden, taşların söylediklerini dinle

Sil mahrem olanı; anla, yüzümüz bu çağın cesur tek küfrü

Sarıl

Sevişerek kutsayalım ruhu, gösteriş uzak dursun âciz tenden

Sen kabul edersen ben çoktan hazırım bir kere de senden doğmaya

BOŞLUĞUN GÖLGESİ

Adam

Bin yıllık tecrübeyle eşeliyor ateşin etrafını, ay yoksulluğa batıyor

Malı mülkü yok pahasına elden çıkarıyor müflis tüccar, kapıda kilit

Saçları örten simsiyah tül, her kelime bir öncekinin ağrısıyla ayakta

Sırtta, karında, memelerin ucunda gün eksiği; ustalar şaşkın

Kalfalar hayret içinde, gün boyu tezgâh temizleyen çırağın dili tutuk

Şeytanın tırnakları bu kadar uzayabiliyormuş demek

Tahminlerden de cazipmiş meğer günah kuyusu, ne tuhaf

Fukara bir beklentiyi karşılıyor alt dudak; bir sızıyı, bir kırgınlığı

Seyyar satıcılar pılısını pırtısını toplayıp ayrılıyor pazar yerinden

Meydan ucuzculara kalıyor; çürük toplayıcılara, beleşçilere, cimriye

Acemi seyyah çıkındaki ekmekle doyuruyor karnını, dilde berrak süt tadı

Mağaraya saldıran ejderhanın ağzı alev, başak taneleri kül; akıl

Arzın merkezine saklı defineyi çıkartmakta, elde uzun saplı kürek

Omuzlar terk edilmiş taşra istasyonu, göğüs çatalında uysal çizgi

Çadırın altında kesmece karpuz, sepet dolusu ballı incir, çatlamış nar

Derken

Tatlıya geliyor sıra; müşteriler mutlu, fişek tez canlı, namlu ıslak

Erken sönen ışık dikiş tutacak, böyle diyor baskın yemiş şifacı

Göğe yaslanıyor vadesi gelen kırlangıç, bunu da sular söylüyor

Tanrı, törenle söküp atacak insanın kalbine gömülü hazineyi

Bunu kim dedi bilmiyoruz, herkes birinin yalancısı bu âlemde

Suretler kalacak geride; gölgeler, başıboş hatıralar, korkular

Bir yalan uğruna ziyan olmuş ömür, bir hayal peşinde tarumar beden

Kiminse kimin bu kirli geceler

Kazıyıp çıkarın şu şahsiyetsiz bakışı manzaradan

Yas tutan kadınları avutmaya ruhumuzdaki karanlık yetiyor bize

GÖÇMEN KAVİM

Daha ilk günden çekip gitme bu kadar uzağa

Öyle apar topar ayrılma ateşe atıldığımız coğrafyadan

Bu çayırların asıl sahibi kim; söyle, kime emanet bu sessizlik

Derine gömülmüş saklı soru, bu koyu ten rengi hangi kavme ait

Bak

Tohum nasıl da emin adımlarla yürüyor ezberlediği çukura

Kuşlar, gülün yangına döndüğü bahçeleri vatan biliyor; öğren

Yosun tutmuş taşlar

Pürüzsüz kum tanecikleri kimden miras yeryüzüne

Gel

Aynı anda, aynı durakta duralım; aynı tanrıya inanalım

Güneşle, bulutla, aşkla sevelim birbirimizin düşük yüzünü

Yoruldum ben senin ardın sıra koşmaktan, azıcık dinlen

Külle ovalım yanıkları, yaraları tuzla sağaltalım; kal yanımda

Toprağa ayak bastığımız bu yer vaat edilmiş yurt sayılsın yolda olana

MAKAS

Tanrım, beni temizle veyahut

Yarattığın ilk karanlığa fırlat pörsümüş bu teni

GECİKMİŞ BULUŞMA

Bu kindar mevsim bitecek

Kayıtlardan silinecek üstümüze atılı suç

Çürümüş söz kalacak geride, imkânsız kavuşma ihtimali

Kokuşmuş et yığını, eğri büğrü kemik, sonsuz pişmanlık hâli

Kenarda durma; yaklaş, ağzımdan öp beni

Çıplak tene sarıl, saçlarını en olmadık yerlere dök; konuş

Giysilerden evvel kelimeler sıyrılıp düşsün ayağımızın dibine

Bekleyişi şımartmanın anlamı yok; ilk sevişme, ilk aşk, ilk ihanet

Son bir yalandan mahrum etme memleketi, bırak

Zaman, olanca gücüyle kışkırtsın mahalle kavgalarını

Sona ersin bu edepsiz gün, açığa çıksın bahanelerin örttüğü şehvet

Cumartesi sevişmelerinin eksiğini tamamlayan

Pazar sabahlarına benziyor ruhumuz, gel gir yatağa

Kaç kusuru varsa geride kalsın pazartesinin yahut sonranın

YAZ GÜNDÖNÜMÜ

Çocuklarla birlik olup dalgaları alkışlıyoruz her akşamüstü

Sabahları benzer sözlerle uğurluyoruz komşuları çarşıya

Gün dönüyor, vakit başıboş, vazoda gül demeti; yazık

Bir başınayız; deniz uykuya yatmış, yengeç sürüsü paytak

Güneşten artakalan balkonlar ateş parçası, az biraz soluklan

Kahvedekilerin cebinde sonu sıfırla biten çeyrek piyango bileti

Son düzlükte yere yığılıyor at, uzatmalarda geliyor galibiyet golü

Evden çağıran olmasa babaların kumarı yarım bırakmaya niyeti yok

Meydandaki gösterinin en gereksiz parçası bu bitkin beden

Parktaki salıncaklar sokak köpeklerinin oyuncağı, keyifler yerinde

Sükûnet usulca okşuyor bekleyişi, ortalıkta öylece dolanan bir kedi

Sahile dolaşmaya çıkmış aileler ağır ve mağrur, kısmetimiz bu kadar

Karanlığa perde çekiliyor, çıldırasıya kıskanıyorum uzaktan dönenleri

Karşılıksız bir bakışla bekliyorum tanıdık birinin köşeden görünmesini

Sevgilim, boşuna durma kenarda; ayağa kalk, gece yüzünü aydınlatsın

Alkışla sen de kendini ve seninle birlik olup sonsuza yürüyen bu yalnızlığı

UZUN BOYLU BEKLEYİŞ

Gönlünü serin tut, aylardan ağustos, epey vakit var

Öyle ya da böyle yetişiriz son otobüse, gecikirsek kumsalın konuğuyuz

Uzanır gölgeleri seyrederiz, kayıp suret ararız bulutların arasına saklı

Dünyanın en çıplak rengine sığınır sahil şeridi, taşlarda köpük

Camda kızarmış heyecan, çıkar üstündeki kıskanç giysileri

Kaygı ve telaşı, geri dönme ihtimalini; sıcaklarsak suya dalarız

Yanı başımızda rakı şişesi, kuyuda serinlemiş kavun, beyaz peynir

İplerde kışlık patlıcan, mutluluktan çıldırmaya uğraşıyor çocuklar

Belli ki bizden başka da hatırlayan yok evinin adresini

Gel

Gidip kekik toplayalım geçmişten, dağlardan söz ederiz birbirimize

PENCERE ARKASI

Halatlara sağlam düğüm atmış mıdır bizim şu şaşkın tayfa

Ağaçlar vaktinden evvel soyunup dökünmüş

Damdaki karga meraklı, kapı önünde miskin köpek

Esmer bir kadın kederle bakıyor yokuşun başladığı yere

Savaştan dönecek takatı yok halbuki oğlan çocuklarının

Bazen üşeniyorum evden çıkmaya, hava poyraz

Deniz huysuz, hırçın dalgalar ses veriyor taşlıktan

Gönül elverse bir başına bırakacağım fukara tekneyi

Umurumda olmayacak barınaktaki ayyaş onca tanıdık

Sisli renkler soluğunu tutmuş, cevizin içi belli ki küf

Üç kuruşluk istavrite mahkûm iskeleyi yurt tutan millet

Dün bir şehit daha geçti boylu boyunca caddeden, binalar bayrak

Kalk

Bunca şehvetle çağıran davete gidelim

Dünden kalan şarapla ıslatırız dudağı, sıkı giyinmek gerek

Yürek kabarmış, ağlar perişan, yavru balıklar kaç zamandır aç

Bayat ekmek bul toparla esnaftan

Termosa sıcak su koy acemi misafirler için

Kumlar, kayalıklar ve martı ve utangaç ıslıkla söylenen şarkı

Kaygıları saklamaktan vazgeçtim ben, hüzün de epeydir yabani

Çantada sabır ile tahammül; yün atkı, kırçıl bere, yalnızlık kokusu

Neyse ki şamandıranın keyfi yerinde, gün boyu horon tepip durdu suda

Üstelik pek acelesi de yok kasabalı bakışların, sebze fiyatları artmış bir tek

Az biraz beklesin öte taraftaki sevgili, buluşmak için vakit var daha

BİLDİK SALDIRI

Bölük pörçük askerler yürüyor dağın yükseklerinde

Olan bitenden haberdarım, kuyuda kanlı ay

Sandıkta üç kırmızı elma, erken hasat şarap ve mahrem

Beynin eksik tarafı olmalı, diyor aşktan anlamayan cahil söz

Hayata hükmeden benzetmeler beynin eksik tarafı büyük ihtimal

İzin versek sükûnet fırlayacak büzülüp kaldığı köşeden

Üstümüze saldıracak kafesteki aslan; dişler sivri, bakışlar keskin

Bağlandığı direkten kurtulacak kuduz köpek, sonunda olacağı buydu

Yiğit olan, diyor radyodaki o tuhaf ses

Yiğit olan yiğit, sevdiğine sadıktır

Üflemeli çalgıların iniltisi geliyor arkadan

İlk yalanı kendimize söylüyoruz, korkusuz ve fedakâr

Kendimize, sabırsız müşteriye, mesai arkadaşına, annelere

En çok tanrı dayak yiyor baba ile oğul arasındaki ilk kavgada

Top mermileri son bir gayret saldırıyor sabahçı kahvelerine

Kapıya yükleniyor ahali, oracıkta anlıyor sarhoş bardak

Sabaha ulaşamayacak şişeye hapsedilmiş tahammül

Bir adım geri çekiliyorum süngü tak emrini duyunca

Tecrübeli yenilgiler acemi ordulara yol veriyor

FİRAR PLANI

Yaşarken ölümü taklit ettim bir yandan, uyurken uyanıklığı

Sevişme esnasında gözler sımsıkı siyah, iniltiler uydurma

Elde sihirli değnek, suratta keder artığı

Önümüzde yürüyen upuzun boylu inkâr kafilesi

Ardımızda evladının cenazesine gitmeye üşenen ahali

Bütün bu çekişmelerden bize ne

Kimin umurunda dilimize saplanmış hançer

Kalabalıklarla aynı yatağa girip aynı anda boşalıyoruz uçuruma

Taşlara iman ediyoruz, eğilip saygıyla selamlıyoruz giysileri

Ben dâhil herkes yalan söylüyor

Ben dâhil kimse inanmıyor kadere yahut sonraya

Tanrıya güvenmiyoruz, deli gibi korkuyoruz ihtimallerden

Dilenciye verdiği sadakayı vergiden düşüyor kurnaz cemaat

Sevap hanesine yazılmadıkça dua eden yok

Birbirimizin ahlaksız yerlerini emiyoruz bin yıllık açlıkla

Zevkle yarışıyoruz, kim daha ağır sözcüğü bulacak en çabuk

Bırak

Evliyalar hangi kılıkta isterse öyle gözüksün imanlı olanlara

Hangi ses kudretliyse o avutsun acz içinde kıvranan kurbanı

Tahammül edilmesi imkânsız tesadüflerle baş ettim ben

Büyük aşklardan kaçıp kurtuldum, başım omzumda

Yumruk sıkılı, dudak küfür, bakışlar ateş topu

İnsandan uzak durmayı öğrendim, söyleyin

Kim yere yıkabilir bunca kalın kabuk tutmuş yenilgiyi

KÖR ŞEHİR

Eprimiş yerinden yırtılıyor coğrafya

Meraklanma, her yenilgiye bahane buluruz

Dikip birleştiririz fay hattının açtığı yarıkları

Sen bir cesaret çık sığındığın kovuktan, işte iğne

İplik, teyelle ve üst üste oturt sınır çizgilerini

Çıkar koynundaki mektubu; yırt, havaya savur

Payına düşeni çerden çöpten toplasın ahali

Arkanı dön ve yürü; mademki eksiksin, öyle kal

Doğduğu topraklarda esmeye devam etsin poyraz

Senden sonra da aynı fiyata satılsın gözü yaşlı merhamet

Yemeklik malzeme, ceketlik kumaş, kışlık soğuk, evlad ü iyal

Bak

Hiç cinayet işlememiş gibi durgun akıyor nehir

Meydan kimseleri yere yıkmamış kadar sakin

Soysuz bir el dokunmamış var say bebeğin tenine

Kadınlar, erkekler, hayal artığı mal mülk

Yarasından utanıp dilinden ağlıyor bu ülke

İnsaf et

Kanayan yerlerine bu kadar sık bakma aynada

YURTTAN MANZARALAR

Akvaryumdaki balıklar sırtüstü seyre dalmış dünyanın ahlakını

Biz seninle birbirimize bakıyoruz öylece; mesafelere, ayrılığa

Kırgınlığa

Ansızın bir sabırsızlık fırlıyor karanlığın içinden, çatırdıyor ahşap kiriş

Hatırlamaya çalış günlerden ne; söyle, hangi ayıbı örtüyor bu koyu sis

Sokakta hiç bitmeyecek kaygı, defterde kargacık burgacık onca yazı

Daha haklı sebep var mı yalnızlığa gömülmek için

Çatıda tarifi imkânsız uğultu, komşuda inilti

Şikâyet, kuruntu, şüphe; şölen saatinden evvel çalan kampana

Söyleyin, kim dönüyor fethettiği cehennemden

Fırsat bulup muslukları tamir etmeli, çerçeveler boya istiyor

Mutfak dolabı bozuk, kepenkler gece boyu çarpıp durdu

Belli mi olur, belki hâlâ dağlara açılıyordur pencereler

Manzara sonsuz kere karla kaplı, patikalar durmadan eğri büğrü

Kim bilir bugün hangi bahaneyle atacaklar cenazeleri en yüksekten

Israr etsek birilerinin umurunda olur mu gayri ihtiyari korkularımız

Dışarıya bakan gözleri sımsıkı yumuyoruz, polis sirenleri yaklaşıyor

Kış bitti bitecek, erzak tükenmiş; birazdan evin kapısı tekmeyle kırılır

Senin göğsündeki kuşlar vurulup yere düşmeye başlar tek tek

SİYASETNAME

Ayağa kalk ve sor: Kimdi sizin ilk ilahınız

Yaratıcınız, kahredeniniz

Önüne çömelip şefaat dilendiğiniz

Sadakat yemini etmemize engel olan kim

Ey ölümcül anlam

Eğilip sudaki surete herkesten evvel sen bak

Orada senin için saklanan yenilgiye

Şarkılara, kavgada söylenmemiş sözlere

Merak et, kim böyle iştahla sesleniyor adını

Hangi uzaktan yükseliyor çığlık, ağrı nerende

Durma açık et, bunca kuvvetli titremelerin sebebi ne

Dillerini bilsen koyu sohbete başlayacaksın yok yere taşlarla

Bir çırpıda okuyacaksın cenazenin üstüne kazınmış ismi

Kabul et

Yüzünü çevirdiğin tarafta kimse yok

Dön ve onlara sor

İçinizden kime indi ilk emir, ilk kim öldürdü kardeşini

Neydi yurdunuzdan kovulmaya sebep o ilk büyük günah

Ben yolunuza çıkmasaydım

Kimi katledip kimin yasını tutacaktınız bu uçsuz bucaksız genelevde

SARHOŞ GÜN

Orada geçmiş yok ve gelecek eksik, şişenin dibinde narin jilet sesi

Yataktan kalkıp dosdoğru üzerimize yürüyor sabahın şirreti, boş ver

Bir kere olsun duymazdan gel şu berduşun dediklerini

Nihayet herkesin bir arızası var

Efendiler

Öyle aklınıza her estiğinde yeni bir ihtilal başlatamazsınız

Biraz sükûnet, biraz uysallık; hayata saygı, ölüme cesaret lütfen

Düz çizgi üzerinde bir süre daha ilerlemeniz gerekiyor

Polis bizden şüpheleniyor ve şahitler aleyhte

Bu kimlik kartı, bu okuldaki üstün başarı belgesi

İşte boyna takılan madalya, yakada altın kaplama rozet

Yıllık izin günleri, banka dekontu, kira kontratı, yetersiz bakiye

Bizimle başlıyor yüzyıl ve bizimle birlikte kapanıyor en yakın çağ

Ayılabilsek mesaiye vaktinde giderdik elbet, gözler uykuya emanet

İş başvurusunda aile unvanını yazmayı unutmuşsunuz

Oyuncaklarını da alıp uzaklaşıyor herkes bu sefil dünyadan

Karanlığa gömülüyor önceye ait borç, sonradan alacağı yok kimsenin

Bir soyumuz var mıydı, pek de emin değiliz doğduğumuz rahimden

Adımızdaki komik harfleri nereden buldu acaba nüfus memuru

Dün gece seviştiğiniz kişinin kendiniz olduğunu kanıtlayabilir misiniz

İlk öpüşmeyi daha dün gibi hatırlıyorum; esmer, pasaklı bir kızdı

Boşaldığım tarihleri kırmızıyla işaretledim bu yüzden takvime

Bugün kendimi terbiye etmek için hiçbir şey yapmadım

Kanımda çıkan alkol miktarını döktüm bir tek ağızdan içeri

ZOR MEVSİMİ

Birbirimizin hiç olmadık yerlerini alıyoruz ağzımıza

Ayağın altında cam parçaları, kelimeler; dudakta kan

Yürürken

Ayrılık geçiyor aramızdan ve hemencecik küsüyoruz ötekine

Uzun boylu ırmaklar boş yere koşturuyor denize doğru

Gölgeler boş yere

Tarihin başlangıcı olarak rahme ulaşan dölü gösteriyor tabelalar

Kendimizi daha az sevsek daha az ağrıyacak muhakkak hayat

Uzaktayken de hayalet gibi gezinmeyeceğiz o zaman iltifatın içinde

Hayasız bir aşk uğruna üstelik bu olanların hepsi

Bütün o kavgalar, ağız dalaşı, özür mektubu

Diz çökmeler, yakarış ile gözyaşı

Bitip tükenmez adak töreni

Halbuki biri tutup gül uzatıverse yeryüzündeki herhangi bir ülkeye

Çıkıp kürsüye karşısındaki kalabalığa gülümsese bir başkası

Kimse kapıyı çarpıp çıkmayacak belki de mahalleden

Yatak odalarından bunca vakitsiz kan sızmayacak

Neyse ki kimsesizken pek sık bakmıyoruz saate, tespih çekiyoruz

Çay içiyoruz, kahvenin dibinde adımızın gizli anlamını arıyoruz

En yakışıksız yerlerimizi ikram ediyoruz birbirimize

Tuhaf sesler yükseliyor sevişmenin orta yerinde

Sıkıldıkça takvimden yaprak koparıyor içimizden biri

Gün bitiyor

KIŞ

Pencere önünde koltuk, gün ağarmış

Hayatla aramızda bitmeyen kavga

Öğrenciler mahmur gözlerle çıkıyor evden

Beslenme çantasında yarım sandviç, kaşarlı

Solan çiçekleri gözetliyoruz sahiplerinden habersiz

Kime ne yalancı öğle uykusundan

Yağmurdan yahut kıskanç gökkuşağından

Günler epeydir kısa

Ağaçlar çıplak, yaprak dökülmüş; yırt gitsin bulutları

Ortalığı toparla; mevsim körkütük sarhoş, dalın boynu bükük

Kuytuya sığınmış yorgun sonbahar ve bakışlar uysal, gönül kırgın

Çekip gideceğiz buradan

Karıncalar telaşlı, sular çoktan alıp götürmüş ayak izlerini

Bilen yok

Nedir görmekten bu kadar çekindiğimiz manzara

Duymamak için her yolu denediğimiz haber hangi dilde

Söylemekten bunca korktuğumuz söz ve bir kıyıda öylece biz

Diğerinde sabırsız nehir, aradan akıp gidiyor bir insanlık trajedisi

Şimdilik buradayız

Ne hoş, bahçede limonlar sarı

Saksıda sardunya, ocakta çaydanlık

Yüzde kimsenin işine yaramayan tebessüm

Akşam oluyor

OYUN HAMURU

Herhangi bir iz bırakmıyoruz sevişirken

Akılda uzadıkça uzayan karşı kıyılar, mesela sonsuzluk ihtimali

Dönüş yolunda yorgun argın medeniyet kalıntısı, aslan başı

Dünyalı ağırlıklar, nikâh dairesi, çiçek demeti, kolsuz tanrı

Hemen ardımızda bekliyor aile mahkemesi ile tuhafiyeci çırağı

Dudakları öpmek, kalçaya dokunmak

Kapıyı kırıp ev sahibinden habersiz sofraya oturmak

İkide bir okşamak derin karanlığı, sevişmekten zevk almak

Art arda boşalmak cehennem ateşinin üstüne, çocuk yapmak

Ne tuhaf

Ağzına geleni yüzümüze apaçık söylüyor mahalleli

Ergenlerin elinde teneke, yaşlılar deli öfkeli, terzi şaşkın

Bakkal kafasını ters tarafa çeviriyor yanından biri geçerken

Çocuğun elinde kuru kalem, sakal bıyık çiziyor gökteki surete

Kalk

Çaput saralım yaraya, tuzla köreltelim dildeki hevesi

Yeniden doğacak olsak kimin umurunda o ilk bakış

Belli ki hâlâ sahipsiz ardımızdan gelen çığlık

Farkımız yok üstelik bin yıl uyuyanlardan, kadın hayli mutlu

Erkek kuşkucu, sahibinin gülüşünü taklit ediyor köpek

Ahali her seferinde farklı yerini okşuyor aynada

Tüylerini tersine yalıyor kedi

Sevgilim

Sana, saçlarına, özlediğim her yanına

Sevgiler, selamlar

HASAR TESPİTİ

Kırılgan şarkılar söylüyor kız çocukları, bahçede

Hiç yere dolanıyor bıçkın rüzgâr, bakışlar tüyden hafif

Karanfiller birbirine bakarak çoğaltacak yerel hüzünleri

Dil uysal, sohbet sakin; pamuk balyası minicik kozaya sığmış

Tutmasak yaprağın üstünden kayıp düşecek o son damla su

Kime ne gazaba uğramış kavimlerin sonrası yahut paslanmış demir

Sen bize kabaran denizleri anlat; yakılan çayırları, boşaltılmış köyleri

Etnik kavgaları, tarla artıklarını, günden güne küçülen bedeni

Şehvetini yitirmiş aşklardan söz et utangaç âşığa

Yüreğin içindekinden ve bilinmez olandan, en bayat ayrılıktan

En yeni aldanıştan, taşlara gömülü sevda ile yüksek katlı ahlaktan

Söyle

Ne işe yarayacak durmadan yenildiğimiz coğrafyanın bekçiliği

Dinle, atların gezindiği dağlarda telaşlı nal tıkırtıları

Bak, ölümün ardından koşturan delikanlı nefes nefese

RAHİM

Tanrım, beni içine al

Yahut

Yeniden doğur eksik olanı

Bir an evvel o ıslak mağaraya istifle ayıpları

Oradaki yasaklı söze karışsın şahsi ahlak

Herkes korktuğuna benzesin, herkes başka dağ rüzgârına

Ağacın çürümesine, yaprağın dökülmesine, daldaki kırgınlığa

Şehrin bir başınalığına, göğün tenha vakitlerine, kutsanmış anlama

Daha da yukarı çık, bir başına secde et o zifir taşa

Üstünde yürüdüğün toprağa, gölgedeki börtü böceğe

Nehrin sahibine sor, çayırları kaplayan bu koku da ne

İçine girdiğimiz bedende saklı şehvet, çekildiğimiz fotoğrafta hile

Nüfusa kazınmış sabıka kaydı, haneye yapışık o ilk büyük günah

Elmayı en derin ben dişledim; söyle, ne olacak şimdi

Çıkar dolaptaki küflü malzemeyi, tabağı yıka, tamah et az olana

Senden önce ile sonra arasında fark olmalı, çekip gidene rıza göster

Elde avuçta sefalet

Aradığını bul, bulduğuna iman et

Bırak, ardımızdan durmadan uğuldasın hayat

Tanrım, beni temizle veyahut

Yarattığın ilk karanlığa fırlat pörsümüş bu teni

İĞNE

Ne kadar soyunursak soyunalım üstümüzde hep bir üniforma

ÇIPLAK FİNCANDA ÇIKAN KISMET

Bir bildiği var elbet mevsimlerin; komşu evde telaş, dağlarda

Silah sesi, bulutların korkak gölgesi, nazlı bahar sevinci

Kabul et, karşısına çıkan ilk rastlantıya sapacak bu cahil cesaret

Ruh yağmalanmış ve beden bitkin; dudakta çizgi, gözde kan

Bilekleri ov, kolları okşa, alacağın neyse tahsil et; kelimeler nazik

Hatıraların gömüldüğü kanepeye uzat ayaklarını, aklı tevekkülle avut

Çevirme İbrahim'i yolundan, bırak yürüsün ve yuvarlansın uçuruma

Bin yıl daha sürecek bu göç hazırlığı, bin yıl daha sabır dilenecek dil

Düşler bin yıl daha aynı yastığa baş koyacak bir yabancıyla

Senin elinde yüreği kabarmış fincan, benim ayağımda aşınmış mesafe

Hâlâ aynı sokaklarda dolaşıyorsan mutlaka karşılaşacağız seninle

Ben biliyorum, sen de bil; ücrada konaklayan şu utanç da bilsin

Terk etmek zorunda olduğum tek edepsizliğim sen değilsin

Söylediğin şarkılar kulağı kanatıyor, baktığım taraf kör

Unut yaşadığımız aşkları

Kovulduğumuz coğrafyanın haritasını yırt

Kır elindeki şişeyi, kır ve hangi yüzümü istiyorsan onu parçala

USTA İŞİ UNUTUŞ

Ölümü bunca erken tanımış olmak, biraz sessizlik lütfen

Bir lanet yahut şans; biraz teslimiyet, biraz inanç, biraz aşk

Ruhumuzda cüssemizden iri yaralar, akılda niyeti bozuk fikir

Komşular samimi gülüşleri boğazlamaya ilk günden hazır

Kurbanlık kuzu uysal, sözün üstünde kilit, ağızda mühür

Dilde vadesi geçmiş yemin; tanrı kitabı, kul hakkı

Boşuna değil tabi ki tüm bunlar

Bir sebebi var ikide bir ayağa fırlayan itirazın

Gündelik işlerle avutuyoruz boşlukları, karnımızı doyuruyoruz

Kutsal gecelerde cemaatle birlikte secdeye duruyoruz

Kalabalık içinde, hemencecik tanıyoruz rahman olanı

Avuçta saklı not, suratta inatçı bakış

Kimi seviyorsak ona daha çok inanıyoruz

Ve rahim olan durmadan uzağa kaçıyor bizden

Avcılar bizim kokumuzu sürüyor köpeklerin burnuna

Elbet bizi arıyor elinde sopayla dolanan gözü dönmüş ahali

Çıkar üstündekileri sevgilim, memelerini uzat ağzıma

Gönlünden geçenleri gizlemeyi öğren dilin ucundan, bırak

Bizden başka herkes vakitlice yetişsin madalya merasimine

YERKÜRE

Tutup kaldırın düştüğü yerden

Mor ipek kundağa sarın şu rezil rüsva ömrü

Yağacak kuvveti yok nasılsa yağmurun

Sırça kayıklara koyup azgın sulara salın biten günü

Kısmetimize düğün dernek düşmüş, ne tuhaf

Şölen, kutlama, mükâfat, alkış, açılış töreni

Ahali işi abartmış, köprüde karşılama heyeti

Yürüyüş yolunda parıltılı halı, havada gül kokusu

Değerli taşlarla süslenmiş uzanıp yatacağımız sedir

Dünyanın tüm dillerinde bakışlar temiz

Kadınların suratında usta işi tahammül

Biz tersini bekliyorduk oysa

Kilit taşı çıkacaktı yerinden ve

Kalanların üstüne çökecekti kavisli tavan

Lanetli kavimler kan çekecekti kuyudan su niyetine

Kimi katletmişsek onun karısını alacaktık koynumuza

Vitrinde duran ne varsa, parlak ve diri

Devrik biblo, kollu şamdan, bakır cezve

Bir yalanla geçip gitmiş üstümüze tapulu zaman

Pencereyi kapat

Dışarıda kalsın çatışma sesleri ile kalabalık

Kabul et

Hayatın tadı tuzu kalmıyor ölümle kavga etmezsek

SABAHÇI KAHVESİ

Gecikmiş trenleri gözlüyoruz istasyonda, son ışığın sönmesini

Bekçiler iş olsun diye kontrol ediyor önceki yüzyılı

Kuşlar günün ucuna oturmuş, ayakta halhal

Boyunda çıngırak

Akşamdan kalma sohbet şakıyor kulakta

Köpekler hiç durmadan sokağa hevesli

Gecenin çürük bedenleri yüksek kaldırımlardan eve dönüyor

Çay demlenecek ve köşedeki büfeden simit alacağız

İki dilim peynir, birkaç zeytin, yeşil biber; gözümüz susamlı çörekte

Çamdan sızan reçine kokusu ve deli cesareti ve polis kulübesi

Sabahın bunca yükü taşıması zor, vaktidir çekip gitmelerin

Etiketlere çok sert bakıyor irikıyım adamlar, hayli sert

Alışveriş torbaları sarkıyor koltuk altlarından ve

Öğrencilerin sırtından boşluğa yuvarlanıyor okul çantası

İri memeli kızlar işe yetişme telaşında

Kalçasını dünyanın yörüngesinde son kez döndürüyor kadın

Bir omuz daha atarsak kalabalığın içindeyiz, otobüsler tez canlı

Üç durak sonra metrodan inip çelik raylara yuvarlanacağız

Aklımıza aceleci vakitler geliyor; çok kazanma, hep kazanma fikri

Şunu al, öbürünü ver; küçüğün yerine büyüğünü koy

Limonlar sararmakta niçin gecikti bu yıl, elma çok mu kırmızı

Üzümün ve kayısının kızgın güneşte kuruyanı makbuldür elbet

Kafayı çevirip geriye bakıyoruz; bahçeler un ufak, ağaçlar dalgın

Az biraz beklersek tek katlı binaların boyu da uzayacak, anlıyoruz

Güzel günlerdi hatta çok güzel

Şükür, hayattayız; ihtimal o ki bu daha güzel

EHLİKEYİF

Sabah kahvesi kokuyor mahalle, şehir az biraz beklesin

Mesai saatleri, vadesi geçmiş senetler, aranacak onca adres

İş görüşmesi, derse geç kalma korkusu, sınav kaygısı; beklesin telaş

Birazdan çıkıp gelir bir yerlerden kızarmış ekmeğin kavruk hikâyesi

Ayaklanır binbir gece masalıyla uyutulmuş sevgili, merhaba gün ışığı

Az daha sıkarsak dişler morartacak dudaktaki telveyi, açıl susam açıl

Yastıkta dünyanın en şehvetli çağrısı, dilde antik öpüşlerden artan tat

Ağzın ortasında her türlü sevişme biçimi, yüzüme yaklaş sevgilim

Bacaklara yürüyeceği yolu göster; geçeceği sarp patikaları, azgın suları

Yardıma çağır tarihe nam salmış o civanmert bakışı, saçlarını savur

Ört göğsümü, boynumu ve gözleri ve ayıpları; saklı kalsın kusur

Kaldır başını bak, böyle bir duygu olmalı hayatın mucizevi vedası

Sevgilim, tut elimden; uyanacağımız ülkeye varalım bir an evvel

BORÇLU SEYYAH

Bütün gece sen dışarılarda bir yerlerdeyken

Belki sohbet ederken bir barda yahut bir parkta yürüyüşte

De ki film izlerken yan yana, pek de hazzetmediğimiz bir tanıdıkla

Hayatın mecburiyeti elbet mesai saatlerinde içilen onca bayat çay

Ben senin gizli memelerini öpüp kokladım kanepede

En ufak tıkırtıda kapıyı yokladım, her yanım su

Koşarak indim merdivenlerden, elde telefon

Akılda cinnet planları, eşyalar tedirgin

Karıncalar yürüdü yanım sıra uysal adımlarla

Kuş sürüleri geçip gitti usulca göğün kalbinden

Mutluluk; o yitik ülke, o vaat edilmiş cehennem

Bizden hayli uzak, söylenen yahut duyulan ezgiler

Aşk, bir imkânsızlık biçimi elbette

Sana doğru geri geri gelmem

Kemiklerin sızlaması

Bu yüzden

Pazar günleri

Kahvaltıdan hemen sonra yahut güneş batmadan az evvel

Tekrar tekrar bakıp duruyorum senden taraftaki boşluğa

Sen uzakta, ben evde; ne oluyorsa yokluktan oluyor bu aralar

BİR GÜNÜN SONUNDA ŞÜPHE

Akşam

Sarhoş akşam, ayyaş akşam, berduş akşam

Üstünü karanlıkla örttüğün sırrı açık et bize, söyle

Sonsuza dek olduğu yerde durabilir mi teslimiyet

Komşular kavga ederken biz bıkıp usanmadan sevişiyoruz

Boşalmamız için elinden geleni yapıyor yerel hayal dairesi

Karşı pencerede meraklı onca bakış, balkonda samimi alkış

Çamaşır ipine iliştirilmiş sayısız uyarı işareti

Göğsümüze yuva kuran güvercinlerin gözü kara, ilkin

Onlar havalanıyor su kıyısından, avcı anlıyor kim nereye pusmuş

Dilini geç çözdüğümüz serçeler her çatışmada cesaret timsali

Vurulan yere düşüyor, vurulan yere düşüyor; vurulan

Ayağa kalkıyor ve dikleniyor insafsız kabadayıya

Ey ilahi kudret, utanma söyle

Bizden daha cahil kurbana rastladın mı bu avlakta

Zaman hoyratça buruşturup atıyor teni örten esvabı

Yüzümüze boş yere gülümsüyor şarap, testi çatlak

El ele tutuşup şarkı dinliyoruz, uzanmak geliyor içimizden

Kırlara, çayırlara; kilim serip nehrin kıyısına, göğün altına

Kirpiğin gölgesine

Bir kapı aralığında, belki perde arkasında

Gelecek olanı bekliyoruz seninle bir başımıza

Sabah öylece geçip gidiyor; öğleyi unut, ikindi kötürüm, gece zifir

Akşam

Cahil akşam, küskün akşam, korkak akşam

Baş köşeye kurulmuş kimi kimsesi olmayan perişan akşam

ARALIKSIZ ÇARŞAMBA

Seni sevmeye çok alıştım ben, içime sinmiyor evde tek başıma oturmak

Mesai saatinde çarşıya gidiyorum, iş çıkışı uzağa, geceleri hep geçmişe

Başka gezegene, genç kızlar farklı renkte gülümsüyor çarşamba günleri

Canım istemese de çıkarıp masaya bırakıyorum cebimdeki fotoğrafı

İşin aslını sorarsan daha kötü huylarım da var hem de çok ayıp

Gel de tek nefeste tırman şimdi gökyüzüne uzanan şu dik yokuşu

Uygunsuz vakitlerde aklıma geliyor kalçanın şehvetli kıvrımları

Yanaklarında asil çukurlar, kelimelerin altına gizlenmiş meçhul anlam

Her fırsatta uzanıp öpmeye çalışıyorum dudağındaki o bildik soruyu

Rahat ol, senden daha kolay avutuyorum artık ellerimi; biliyorum

Merhametten maraz çıkacak, isyan başlayacak yüzyılın sonunda

Ayakların gücü yetmiyor çekip gitmeye, giysiler hep yorgun

Koltuğa çöküp kalmak için bahaneler uyduruyor sessizlik

Aynı yatakta uyumayı nasıl da sabırsız bekliyor o uysal bakış

İç cepte her daim sarılma ve koklama sevdası, yerde bozuk para

Asırlık ağaçları topraktan koparmak ne mümkün

Akşamüstleri incecik bir ipin üstünde yürüyoruz seninle ikimiz

İzmir'den başlayıp İstanbul'da biten upuzun bir caddenin ortasında

Önümüzde sinema afişleri, sokak şarkıları, ödenmemiş onca senet

Ekmek arası rüzgâr, sahanda fırtına, ızgarada kar boran

Sebepli sebepsiz içimizi kemiriyor dünya sıkıntısı

Ağzın içinde paslı şarap, dilimizde hükmü geçmiş aşk sözleri

İlkin çatıda başlıyor yağmur, kiremitlerde ritmik tıkırtılar

Köprünün ayağını boş yere sökmeye uğraşıyor acemi amele

Karşı tarafta gün batıyor, burası da kararır birazdan; gitme, gel

Birlikte yuvarlanalım yeni güne; belli mi olur, dağlara yürürüz sabaha karşı

SEYİR TERASI

Kendisiyle birlikte çürürsek canı daha az yanıyor iskelenin

Sabahın köründe başladı bu seferki yağmur

Önceki gün içimiz dışımız rüzgâr, akşamüstleri fırtına

Bu sefer de bunun için mi hırpalayacağız birbirimizi; gel, çay içelim

Uykuya dalmazsak gölgelerin kaybolmaya niyeti yok, tek şeker lütfen

Süzgeci tabağa bırak, oraya süzülsün yürekte birikmiş tortu

Yüzde derin çizgi bulmazsa ters tarafı gösteriyor pusula

Biz rezil olmadıkça göğsüne kurşun işlemeyecek seyir defterinin

Keşke aramak için değil de bulmak için çıkmış olsaydık yola

Bileğimiz burkulsa kendi ağrısını unutacak gibi bakıyor fakat sandal

Bir tek yelkenliler kendini onaracak gibi süzülüyor uzaktan daha uzağa

Belli ki aldanıştan tasarruf ederek kendine varamayacak insan

Kışın uzun geceleri başladı, peksimetler kuru

Olan biten denizin umurunda değil, balıklar nazlı mı nazlı

Ne varsa hayatla birlikte eskiyor, boşluğa yuvarlanıyor anılar

Demliğin üstüne su çek, kimsenin eve dönesi yok bu koyu karanlıkta

RANDEVU SAATİ

Eylülden doğmuş olmalı yılın geri kalan ayları, kısa boylu şubat dâhil

Birkaç güne okullar açılır, işbaşı yapar ameleler; üstümüzde

Kapıyı kapatınca tüm kötülüklerin dışarıda kaldığı saflık hâli

Ne güzel, hemen karşı tarafta sonsuza uzanan istasyon binası

Biz seninle yolun tam ortasında bir yerlere çömelip su içiyoruz

Ardından tuz ve ekmek yiyoruz, bu son söylediğime pek gerek yoktu

Hemen yanı başımızda rutubetli renkler, boğaza dizilmiş sofra artığı

Arkamızda süvariler, piyadeler, ayak takımı; zırh kuşanmış ahali

Az beklersek gırnatanın dikey sesi duyulur, kuşlar şakımaya başlar

Bütün dünya birlik olup yakalar tarihe gizlenmiş firari mahkûmları

Elindeki taşı suya at, dolaştığımız çarşıda gördüklerimiz bize yeter

Takvimden çıkarırız istersen mesaiden artan tenha vakitleri, bak

Yaz bitti bitecek; kalan günlerin kendine hayrı yok, bize mi olacak

Hepimiz yerde yatan ölünün eksik parçasıyız nasılsa, sonbahar dâhil

Kabul et, hüzünlü bir annenin evladı olmalı bu dalgın gün batımları

Anla, söylemese de bir derdi var ağustosa gömülen gurup vaktinin

SOLUK GÜN RENGİ

Yeraltında biriken sesler arka arkaya patlıyor, duymazdan gel

Sebepsiz yere ayaklanıyor dünya işleri, aldırma

Bugün tatil, ayakları kayıtsızlığa uzatma günü, sen biraz daha uyu

Elimden geldiğince avuturum ben evin içindeki telaşlı koşturmaları

Kahvaltı tamam; ikindiye doğru şarap içeriz, mutlaka kırmızı

Unutma; elma ve yeşillik alacaksın pazardan, biraz da zeytin

Belki birkaç limon, bakıp bakıp hüzünleneceğimiz kadar sarı

Sonbaharın saklısında yaza dair kırık dökük hatıralar

Benim aklımda sancılı ömür, arka tarafta bekleyen aksi iki ihtiyar

Uçsuz bucaksız pamuk tarlasına gömülüyor son birkaç dokunuş

Güneş batarken gözyaşı ile ıslanıyor ufuk çizgisi

Mendilin bahanesi hazır, çekilecek gibi değil bu kahır

Zarfın üstüne pulu yapıştırıp köşeye bırak, merak etme

Yazılmış her mektup kendi adresini nasıl olsa bulur

Kalk, sokağa çıkalım; bugün pazar, meyhaneler gün boyu açık

ÇENTİK İZLERİ

Zaman dedikleri şu arsız vampir ne vakit içti kanımızı, göz ıslak

Kafa iyi, keskin kokular yükseliyor meyhaneden, ahali huzursuz

Üzüm salkımları kekre şarap dolu, az daha yaklaş bu esrik yüze

Yaklaş ve iyice bak insanlık tarihinin az gelişmiş girinti çıkıntılarına

Dehşetin özenle kazındığı duvara, av resimlerine, tahammülsüzlüğe

Çekip gitmek gelmiyor içimden, şehri ve faturaları terk etmek

Şehvetli öğle tatillerini, mesai saatlerini olduğu yere bırakmak

Kolları kıvırıp kravatı gevşetmek, uluorta çimlere sermek bedeni

Hatırladıklarım arasında bedeli ödenmemiş kabahatim yok üstelik

Bilsem söylerdim muhakkak

Neyin çaresi olacak yaşamaktaki bunca ısrar

Elimden gelse dalıp kurtarırdım kuyudaki Yusuf'u

Otur karşıma, bohçana tıkıştırdığın merhameti dışarı çıkar

Aç koynundaki şişeyi, içinde ne kaldıysa dök berduş kadehe

Sabrın varsa sırayla anlat

Ne ara kapladı üstümüzü bunca kir pas

Bu sefil mutsuzluk kimden miras kavmimize; bak, çölümüz hâlâ kurak

SİHİRLİ KOSTÜM

Giysilerimi çıkarıp seninkileri giydim

Ahali sen sanıp selamlıyor beni

Mahalle girişinde koşarak karşılıyor çocuklar

Emekliler ölesiye alkışlıyor parlak pabuçları

Dedikoducu komşu konuşurken iki büklüm

Ellerim dolu; horoz şekeri, topaç, fırdöndü, çıngırak sesleri

Kutuda şambali; ölü uyandıran, kuş kaldıran, mutluluk iksiri

Genç kızlara sihirli ayna, oğlanlara nazar boncuklu çakı

Ardım sıra yalanıp duruyor sokağın işbilir kedileri

Bakkala olan borç, terzide prova günü senin adına

Benden olana rızası yok pazar esnafının

Kiminle sohbete girişsem

Senin adını söylenerek cevap veriyor, bıraksam

Oracıkta terbiye edecekler ayar tutmayan huylarımı

Giysilerimi çıkarıp seninkileri giydim

Sırtımda sana ait örtü, bunları söylemiştim sanırım

Senin can çekişen şapkanı taktım yağmurlu havalarda

Bu yeni karar

Bir daha yıkanacak kuvvetim yok senin öfkende

HÜNER

Gözlerin, kirpikler, yanaktaki gamze, dolgun dudak ve iri meme

Mahalledekileri çıldırtan gülüş, el kol hareketi, belde o uysal kıvrım

Yürüdükçe yeri göğü sarsan adımlar, camları patlatan kalça sallayışı

Sevgilim

İnsanları yaşamaya ikna edecek kadar güzel oldun sen daima

Herkes farklı bir sözcüğü yakıyor meydanda senin uğruna

Evler, arabalar ayak altında; yeryüzü parmaklara dolanmış

Denize uzanıyor masalar, manzara kırbaçla terbiye edilmiş

Cüzdanda uzun yaşam iksiri, zarfın içinde fitre-zekat

Yastığa saklı çeyrek altın, valideden kalma pırlanta kolye

Günahların kefaretini ödemeye yetmiyor tapudaki mal mülk

Hesap kabarık, ateşten kılıçlar çarpışıyor bulutlarda

Kuş sürüleri, gök gürültüsü; atlılar boşluğa yuvarlanıyor

Dağlarda pençe izi, buzlu pencerede titreşen buhar

Ovada pus ve ahalinin elinde iri yarı odun parçası

Korkun olmasın, seni dünyanın ortasında sevecek kadar cesurum ben

Sözlerin

Kabına sığmayan bakış, saçlara hapsolmuş rüzgâr

Küsüp gitmeler; bağırış, çağırış, surat asma

Gün yüzü görmemiş küfür kervanı

Sevgilim

Bildiğin kelimeleri bende terbiye edecek kadar insafsız oldun hep

Zıplayıp durma böyle sonsuz hevesle yer kabuğunun üstünde

Çek al göğsümden şu soğuk ağrıyı, söküp kopar kanlı et parçasını

Senin avuçlarında son bir kez atsın bunca yıllık mağlubiyet

Kabul et, beni kavminden kovacak kadar zalim oldun sen her daim

CAHİL HAZ

Ey yabancı, iyi ki bilmiyorduk adını

Bilseydik mutlaka seslenirdik ardından

Bunca iyi tanımasaydık kendimizi

Peşine düşerdik senin ve söylediğin sözün

Kedilerle birlikte yalanırdık geldiğin tarafa bakıp bakıp

Sevişmenin şehvetine aldanıp ıssızlığı yurt tutardık

Sana kanıp

Senin güzelliğine kapılıp, senden ilham alıp

Bağırıp çağırırdık çarşı pazarda

Mahrem yerlerimizi gösterirdik birbirimize uluorta

Senden evvel uyanıp gideceğin mesafeyi süpürürdük

Tamir ederdik su içeceğin çeşmeyi, gecenin bir vakti

Derin çukurlar kazardık kapı girişine

Biz de senin gibi eğilip şifa doldururduk avuçlara

Tıpkı senin gibi, geride bırakırdık ödenmemiş taksitleri

Çocukları, korkuları, kırgınlığı; öldükçe çoğalan anneleri

Gördük

Ayağa kalktın, çarığını giydin, ilk adımı attın

Dön ve sırrını söyle bize fazla uzağa gitmeden

Söyle, adımız ne

Ne diye seslenecek senden sonra bize rüzgâr ve ölüm

KIŞ HATIRASI

Birden karışıyor ortalık; deniz dalgalı, kuzeyde kar soğuğu

Oltanı suya sal ve bekle, kısmetin neyse çekersin gün dönerken

Çaresizlik midir bize bunca sözü söyleten

Onsuz yapamadığımız, ellerimizin titrediği, huzursuzluk

Yorgunluk, bitkinlik, yoksunluk yahut göz kararması, ağız kuruluğu

Susuz çekebilir miyiz yüzümüze uluorta edilmiş onca küfrü

İki kadeh içsek güzel görünür mü bu ahlaksız kara parçası

Boyumuz daha uzun olsaydı çocukken, gençken kaşlar hilal

Cepte dolu para yahut yakışıklı okullarda mezuniyet töreni

Baştan çıkartan bakış, her kapıyı açan iltifat, renkli gülüş

Bakar mıydık yine de bu kadar büyük aşkla

Karşımıza dikilmiş şu edepsiz hayale

Öksür

Fırlayıp dışarı çıksın boğaza saplanan kılçık, toparla etrafı

Bu çizik teni bir yerden tanıyor olman gerek, bu hıçkırık nöbetini

Uzaklarda hayranlık uyandıran kar boran

Ağların arasına yerleştirilmiş kusursuz hile

Her kavuşma öncesi başlayan mükemmel fırtına

Balıklar belli ki anlıyor suyun içine birikmiş sızıyı

Zargananın ağzı bu sefer de cahil, aceleyle ısırıyor çıplak iğnenin ucunu

ZORLU VAKİTLER MÜSABAKASI

Erkek, alt dudağından tutarak boşluğa sarkıtıyor kadını

Kadının suratı mutsuz; bakışlar çatlak, yanak içe çökmüş

Bağbozumu, hasat sonu; mevsimlik işçilerde deli kuvveti

Tenini güneşte kuruluyor yazlıkçılar, ayaklarda terlik

Köylüler güzel avrat otu peşinde, ha babam de babam

Üsttekini tanımıyoruz fakat anne diyeceğiz en alttakine

Dönüş yolunda yükünü açığa boşaltıyor heyecanlı kamyon

Ahlak dairesi izin verse herkes oracıkta soyunacak

Tohum tohumu dölleyecek, böcekler çiçeği

İnsan, karşısına çıkan her ihtimali

Yalancı lavanta kokacak çarşaflar

Dolaba istiflenmiş havlu takımı kar beyaz, masallar tenha

Bastırılmış bir sancının üzerinde savaşacak soylu halk kahramanları

Sen de ki onlara

Yokluk günlerinde bir başıma çoğalttım ben bu duruş ve bu hüznü

Elde avuçta eskimiş birkaç öpüş tadı, koyu kahverengi meme ucu

Halbuki kasıklarda sürüyor hâlâ o cinnet töreni

Kayalıktan suya atlıyor zevk düşkünü kelimeler

Kadın

Aşağı çekiyor erkeği; kör kuyulara, dipsiz uçuruma, kendine

Adamın gözleri kaygan, elleri mutlu, çeşmeden akan su berrak

KIRMIZI VAKİT

Gece şehvetle öpüyor meçhul karanlığın dudağını, bu çok ayıp

Sonra kuytu yerleri, ardından esmer coğrafyaları

Dağlar, tepeler, nehirler hep ıslak

Efendiler

Açık görüş esnasında böyle sert ve dik konuşma hakkınız yok

Cümle âlem biliyor, bu sonraların ardı arkası kesilmeyecek

Yağlı asfaltta kayıp duruyor araba, kuledeki gözcü kudurmuş

Az daha ısrarcı olursak tezgâhtaki çürük mallara el koyacak zabıta

Dikkat etmezsek iş kötüye gidecek; trafik hızlı, sirenler nefes nefese

Gölgede pinekleyenler serinlik dolduruyor matarasına

Kahveci çırağı elindeki havluyu uzatıyor terli boynumuza

İniltiler edepsiz, bunu biliyoruz

Ruh her fırsatta şımarık, ten alev almış

Kuyuları ters yüz ediyor uzak parmağın ucu

Kol titrek, kasıkta iştah, göz kapakları sıkı örtük

Kelimeler ahlak faciası, kafile menzilden çıkmış; heyt, ulan

Kadın erkeğe mecburiyetten yurt, erkek kadına en eski gurbet

İhtimal hiç yoktan kavga başlar birazdan, beklenen arıza çıkar

Gürültülü bahaneler kaplar ortalığı; çatışma, kıskançlık krizi

Tazminat davası ve aleyhe sonuçlanır uzlaşma dilekçesi

Ömrümüz yetmez takvimdeki son yaprağı koparmaya

Hayat ters taraftan sorgular meraklı bakışları

Efendiler

Bizim ne işimiz var bu tuhaf evde, çaldığımız kapı niçin kilitli

Sevgilinin yaşadığı mahalle yoksa yine mi çıplak girdi yatağa

ŞAHSİ BİLGİ

Sırtına geçirdiği çıplaklıktan utanıyor cenaze sahibi

Tanrı tahammüle saklanıyor, cemaat sabırsız

Sokağı kontrol ediyor bekçi, kaldırımları üst üste koyuyor

Jandarma azıcık öne çıkmış evleri hemen yanındakine hizalıyor

Bir tek sen kalıyorsun yıkılan göğün altında

Bir tek sen itiraz ediyorsun olan bitene, sesinde öfke

Kimsenin işitmediği sözcüklerle konuşuyorsun ölülerle

Tanımadığımız birileri yığılıyor toprağa ve

Şehrin en doğusundaki evden yükseliyor feryat

Bilsen hangi dilde ağrıyor, o dilde merhem sürersin yaraya

Kadınların bakışlarında yas

Senden tarafta bir dolu kabulleniş

Bilmek nedense mutlu edemiyor hakikati

Anadan üryan bir çocuk atlıyor balkondan

Bir yerlerden tanıyoruz onu, sınavda sorulsa

Cevabımız yok fakat önceki yüzyılda neler olup bitti

Dağlarda vurulup kalanları kim hatırlıyor ki zaten annelerden başka

Cephe savaşında mağlubiyet haberleri

Gözlerde uykudan az evvelki mahmurluk

Ne kadar soyunursak soyunalım üstümüzde hep bir üniforma

İPLİK

Kadınlar bedenleriyle cevaplıyor ilkel dillerde sorulan tüm soruları

VARLIK YOKLUK KAPIŞMASI

Senin dışında kimse böyle büyük bir yangın başlatamazdı şehirde

Diye yazıyor tarih kitapları; tezkireler, şehrengizler, salnameler

Kavgada senin gözlerinden sivri bıçak çekmemiş namlı kabadayı

Yüzünü nehirlere dön ve suyun dibinde ara kaybettiklerini

Senden daha derin yara yok bu hayatta, cüssesi senden iri günah

Kâğıdın üzerinde titreşen mürekkep lekesi, yolun kıyısında nişan taşı

Kesede üç beş kuruş, heybede çocuklar için dalgalı akide şekeri

Avucuna sakladığın kuş yuvalarını dağıt, yumurtayı kır

Güvercin kanadı yolmaktan bitkin düş, uçan uçsun

Kaçıp kurtulanlar yay ile okun kısmeti, sonrada bekle kendini

Bu sefer de eksikleri tam etmeye yetmeyecek söylediğimiz şarkılar

Bu sefer de yere yığılan kurbana ağıt yakmak bizim payımıza düşmüş

Anla, kendimizden kaçış yok; imkânsızın avcısıyız, mümkün olanın avı

Sevgilim ben alıştım, sen de alış mahalledeki ufak tefek cinayetlere

Yık üstünde oturduğun saltanatı, saçlarına takılmış çelengi çıkar

Yaklaş ve söyle, ne bekliyoruz uçsuz bucaksız aşkları katletmek için

KIZGIN TARAF

Kimdir bize böyle ısrarla halimizi vaktimizi soran

Bunca uzaktan çocukluk adımızla seslenen kim

Aranızdan biri söylesin, kimin işi bu mutsuzluk tarifi

Bu nasıl şaşkın bakış, bu nasıl sevişme daveti

Suyun içinde şüpheli yardım çağrıları

Karşı tarafta kalabalıkların çırpındığı okyanus

Mültecilerin koynunda alkışsız can yeleği, ağızda ıslık

Bedenimize açık saçık sözler fısıldayan tek direkli tekne

Bu kadar ayrıntı yeter, sonrası gereksiz tekrar olacak

Gel

Tendeki o sefil kırıntıyı ateşe katalım

Yangınlardan artan kokuyu sürelim çenemizin altına

Elimizin ulaştığı her derinliğe; parmak arasına, göğüs çatalına

Neyle karşılaşacağız çaldığımız kapı açılınca

Bilmek imkânsız, geride durup bizi kollayan kim

Nasıl silinecek dudaktan sızan bu aldanış, çekinme söyle

Vasiyetteki kelimelerin farkı ne intihar notundaki itiraftan

Bak

Nehir kabarmış

Çağıltılar acemi, köprü şımarık

İlk gençlik günahları dip köşeye saklı

Kuledeki nöbetçi boş yere gözetliyor sonrayı

Üstelik evlerin boyu saat kulesinden azıcık yüksek

Duvarda kapkara yazı ve koridorda birkaç damla kan

Ben bu aralar pek iyi değilim sevgilim, sen nasılsın

SİCİL BELGESİ

Erkek, kelimelere inanacak kadar cahil

Kadın, şarkıları baştan çıkaracak denli mahir

Usul, sevgilim

Bana doğru yürü, bana ve

Bildiğin en ilkel pişmanlık biçimine

Sesler ruhunu okşarken sıçrayıp uyanma geceden habersiz

İzin versen öpmekten bıkmayacağım ben senin uysal sırtını

Unutmak ne mümkün

Ansızın kalkıp gidişini yataktan ve durmadan meşgul bakışları

Horozların ötüşünü, fabrika düdüklerini, hırsız polis koşturmasını

Yanlış numaraları

Kör vakitte ısrarla çalan kapı zilini, özür törenlerini

Yüzüne su çarp ve uyan; söyle, bu kadar sık terlemesin pişmanlık

Bak, sabahın en yorgun yerinde nasıl da rahat dolanıyor utanış

Terk et bunca yıl herkesten habersiz yaşadığın evin adresini

Uyutarak avut sürpriz buluşmaları ve aşkı hesaptan düş

Seni ikna etmek uğruna bildiğim bütün rezillikleri kullandım ben

Kabul et

Kadınlar sonradan önceye dönecek kadar acemi

Erkekler kendilerine rüzgârdan yurt kuracak kadar kurnaz

MUKAVEMET

Mesafeleri terbiye edecek inatla bakıyorsun yola

Uzakta olanlar durup sana bakıyor, hayranlık ve korkuyla

Sende zafere ve yenilgiye, sende ölüme ve dirime, sende kendine

Yeryüzü son kez ısrarcı oluyor senden kuvvet alıp

Sırtını sana yaslayıp devlete baş kaldırıyor öksüz dil

Ağıtların tekrar yerinden aşağılara yuvarlanıyor cılız ses

Postun ne edeceği listeye eksik yazılmış

Elindeki kurbanın kıymetini bilmiyor cahil kasap

Ahali cesur

Sorgusuz sualsiz meydanlara yürüyor, bakışlar asi

En önde sen

Elde bağımsızlık haritası

Arkanda tuhaf benzetmeler

Seyyar piyade taburu ve mermi izi muhakkak

Halının üstünde çamurlu adımlarla koşturuyor sünnetli çocuk

Berber usturayla okşuyor müşterinin boynunu, seyircide merak yüksek

Bırak hanemizi yurt bilsin kırgınlık, tarihe felaket olarak geçsin hikâyemiz

Aldığın yere götür bizden habersiz eve getirdiğin yıkımları

Hayır işlerinden payımıza düşen insafı konu komşuya dağıt

Tarladan topladığımız, gökte avladığımız, suda yakaladığımız

Seni mutsuz eden ne varsa; eşyaları, huyları, inanç ve anlaşmayı

Yönünü hiçliğe çevirip yüzüme bak, kör bıçakla çizdiğin özensiz resme

Unutma

Bin yıl sonra da insanı ayakta tutacak kadar diri olacak küfür ve söz

BEDESTEN

Kadın kararlı

Önündeki tüm barikatları memeleriyle deviriyor, mülk sahibi kurnaz

Gelen mevsimden umudu kesmiş, sisin örttüğü toprakları çapalıyor

Birileri alıp gündelik evlere götürüyor şehvetli bakışları

Orada ırzımıza geçiyorlar, okşayarak ıslah ediyorlar kalçayı; dili

Ağzın içini, dayanamayıp öpsek dudağı kömüre çevirecek omuzları

Derken çekip gidiyor herkes suç mahallinden; terziler, demirci çırakları

Silah satıcısı, kumaş pazarlayanlar, mücevheri işleyen incecik parmak

Yün eğirenler, kilim dokuyanlar, türkü söyleyenler; mahalle ahlakı

Tabak çanak, korku ve cesaret, söz ve başkaldırı; ortalık toz duman

Ne duvarda fotoğraf ne akılda yeryüzünü avutacak bahane

Her kapı ardında farklı süpürge, her avluda benzer çöp yığını

Bahçede çiçek, bohçada çaput, suda yaralı aksimiz

Mazeretler yanlışın en gerekli parçası

Hep birlikte çelik halatlar sarıyoruz dünyanın aşüfte yanlarına

Birbirimize dokunmanın ücretini yüksek tarifeden ödüyoruz

Zaman açıkgöz

İlk cemrenin avluya düşmesini bekliyor

Ahali, çatal bıçakla hendek kazıyor kulenin etrafına

Gecenin bir yarısı herkes birbirinin camını taşlıyor yok yere

Erkek sabırsız, tekmeleyerek yıkıyor yoluna çıkan engelleri

Neyse ki mutlu sonla bitiyor film

Yataktakilerin elinde sigara, boşlukta duman

Herkes memnun

Herkes yeterince kârlı; ev sahibi ile kiracı, vazodaki çiçek

Hesap pusulası, ödenecek faturalar, esnaf ve zanaatkâr

Kediler, köpekler; elbet sahnede sahipsiz bir masumiyet

GÜZERGÂH

İlkin dudaklarımdan öp beni, ardından sapla bıçağı boşluğa

Az biraz bekle, yere yığılsın coğrafya

Oturduğun yerden kalk

Yaklaş ve hayranlıkla kucakla

El âlemden sakladığım kabahatim her ne ise

Dişle, kopar; dehşet fışkırsın damardan, sokaklar kan

Bu kadar çok sevmesen öldürmek için bunca uğraşmazdın

Daha az istesen daha insaflı olurdun; biliyorum, yapmasan

Eksik kalırdın, elin boş dönerdin eve; merdiven çıkarken tıkanırdın

At yarışlarına yatırırdın maaşı; piyango biletine, kaybetme ihtimaline

Kuşku neredeyse o tarafa yürü şimdi, sözün asılacağı sehpaya

İki dağ arasında kalan yerçekimsiz mesafeye, yurt tut uçurumu

Ağlamak yok, gözün kuyusu hiç boşalmadı ki dolsun

Bırak son nefesini yolda versin bunca yıllık sefalet

Ayak ucumdan başla boyumu ölçmeye

Kal olduğun yerde

Kazanan kim olursa ona sarılırsın gün sonunda

ARBEDE

Henüz ilk oku fırlattın

Yere düşmedi ancak masumiyetin gölgesi

Evin önünde toplananlar sıkıldıkça sahipsiz köpeği tekmeliyor

Bağırtı, çağırtı, itiraz; ağza alınmayacak onca söz

İçlerinde pek tanıdık bir ses, ilk bakışta bildik işaret

Hayatı kullanma kılavuzunda yazanları umursayan yok

Ocakta hiç sönmeyecek ateş

Kazanda kaynayan su

Elde ferman

Sehpaya çıkan mahkûm pirüpak mintan giyinmiş

Elbet senden başkası olamaz sevgilim

Pencerenin dibinde küfürler savurup

Bildiği dillerde beni rezilliğe davet eden

Belli ki asla bitmeyecek

Dünyayla aramızdaki çekişme, gel sokul yanıma

Öyle çok utanalım ki birbirimizden

Oldukları yerde donakalsın şehrin gündelik ayıpları

VATAN YAHUT KOMŞU

Askerliği Trakya’da yaptım, hayli uzun bir dönem

Hiç bitmeyecek bir on iki ay

Tersinden saysan şafak üç yüz altmış beş gün, altı saat

Her omuzda başka şerit

Solda mecburi gidiş, sağda kısmetse dönüş

Hudut tellerine pembe iç çamaşırı asılmış

Toprak huysuz

Aradan süzülen birkaç çıplak nehir, yaşlı başlı onca minare

Köprüler, kesme kaldırım taşları, aynalı çarşı

Bahçeleri ortak üç beş fukara bakış

Ahaliyi kendi hâline bıraksan sabah akşam çıngar çıkacak

Dokuz sekizlik çatışmalar kaplamış gecenin etrafını

Tiz sesler edepsiz, tam ortasından bölüyor coğrafyayı

Dikkat, mesai başlıyor

Silah omuza, bacaklar esas duruş

Askerin elinde hayli kızışmış tüfek

Bütün çiçekler eninde sonunda günebakan

Büyük harfli kahramanlar dolanıyor sokaklarda

Duvarın ardında acemi bir tanrı, oyukta üzgün fahişe

Çocuk gülüşü, ürkek gölge; bitmek bilmeyen zafer provası

Ne desek boş; karşıdakini bize, bizi karşıdakine sürgün etmişler

Hangi suya taş atsak başka komşunun ahı sıçrıyor üniformaya

İLK GÜNAH

İlk kuleyi kim inşa etti sınıra, bilsem söylerdim

Elde tüfek kim dolaştı dağlarda böyle hoyrat ve kaygısız

Aldırma

Ortalıkta başıboş dolanan iltifatlara

Bu sefer de toprağa ilk düşen biz olacağız

İçimizde deli heves, yürekte tarifsiz umut

Öğren

Kimin kollarıyla sarıp sarmalayacağız şu mazlum teni

Parmağı uzatsam dokunacağım yurt; bak, ilk yalanı ne rahat söyledim

Durduk yere öldü babalar, bu da böylece geçsin resmi kayıtlara

Kadınlar kendi hayatlarını kırbaçladı gecenin ortasında

Ne kötü, çocuklar bir daha çıkmadı mezarlıktan

Pişmanlığın sonunu gören olmamış, bunu elbirliğiyle öğrendik belli ki

Bu kadar ısrarla sormasaydın söylemezdim neyim eksik

Kalsaydın fısıldardım peşine düştüğün bunca önemli sırrı

İlk zırhı ben diktim

İlk ok benim yayımdan çıkıp saplandı en uzağa

BAYRAM HAZIRLIKLARI

Aşktan başka hatırlanacak ne kaldı geride; dur, mesai bitmedi henüz

Fabrika düdükleri çalmadı; mavi önlüklüler, beyaz yakalılar ve patron

Kan kırmızı entari giyenler, göğsünde maşallah yazan şımarık oğlan

Üstüne uyduruk gelinlik geçirmiş kız çocuğu yahut çıplak fotoğraf

Piste fırlayıp göbek atmadı çengiler, bekleyiş nasır tutmadı

Tezgâhta kalan malları satma derdine düşmüş esnaf

Pazarda bağırış çağırış, eksikler bir türlü bitmiyor

Batan gemiden bir tek kendimizi kurtarabildik abla

Kasadaki sahte banknotları çıkarıp ortalığa saçıyor veznedar

Dönüyor sahnedeki zenne, sırtını ateş veriyor tecrübeli dansöz

Uluorta altını ıslatıyor akıl eksiği kahveci, annelerin yüzünde nur

Gölgeler ıssızlığa sığınmış, yazdığını tekrar yazıyor veresiye kalemi

Bırak herkes cüssesi kadar hatırlasın seni ve mağlubiyeti

Yüzünü gören kimse yok, karşıya ilk geçen sen değilsin

Ayağa kalksan bulduğun her cevap oracıkta sıkacak boynunu

Aşk da kalmıyor nasılsa geride, ne ayrılık sancısı ne buluşma sevinci

Karanlıkta soluklanıyor mesafeler, kuleden aceleyle yuvarlanıyor beden

AYAK İZLERİ

Yazın artıklarını kavuruyor kadınlar, tenleri esmer

Bulgur, tel şehriye, ay çekirdeği, susam; önümüz kış

Yağmur, kar fırtınası; zemherinin sağı solu belli olmaz

Kuşlar bulduğu her gökte uçmaya hazır

Sis ve çamur, yaklaşan felaketlere dair bin türlü tahmin

Karıncanın koynunda haziranı çağrıştıran titrek umut

Senin vatanın neresiyse oraya kurmak istiyorum evimi

Gezindiğin dağları atlasta arayıp bulmak

Dolaştığın düzlüklere bedenimden parçalar gömmek

İlk fırsatta teslim olmak elbet nisan rüzgârının uğultusuna

Sevgilim

Bunca zaman boşuna mı övündük kabuk tutmayan yaralarla

Ayağa kalk

El âleme dağıt hakkımıza düşen kömür karası gözleri

Kötücül anlamı, yeryüzüne duyulan hayranlığı

Durduğu yerde yaşlanan şarabı

Bakışların anlamını

Sefaleti manzaraya paylaştır; unutuşu ve tahammülü, sil önceyi

Haksızlık etme sessizliğe; uzan, okşayarak avut bekleyişin tenini

Gecenin rengi sofradakilere yeter; bırak, puslu hava kurtlara kalsın

Sen böyle dünyayı ayakta tutacak kadar şehvetli bakmaya devam et

Bahar yüzünü gösterir göstermez ben yurdumu tarumar ederim senin uğruna

TECRÜBELİ BAKIŞ

Koş gel

Konu komşudan sakladığımız yerlerimizi gösterelim birbirimize

Sevişmeye başlayalım, öpüp koklamaya giysinin örttüğü teni

Nasılsa

Biz yanacağız ateşte, indir sırtından yükü

Bizim boynumuza asılacak bin yıllık ferman

Biz sürüleceğiz kutsal topraklardan, yumruğu savur

Uzakta yolumuzu gözleyen göç masalları, heybede bahane

Bak

Sonsuza yürüyor duvardaki leke

Bakışlar dünyanın bakımsız taraflarına dönmüş

Bizden epey evvel başlamış yangın, bırak sürsün

İlk adımı sen at, can havliyle saldır hatıralara, ruh yaralı

Dudaklarımdan sevmeye başla beni, ardından

Sebepsiz yere bağır çağır adımı, akılda kalan kaç ayıbım varsa

Önüne çıkan boşluğa yuvarlansın acemi şehvet, çöz dildeki düğümü

Açılsın paslı kilit

Bu seferki kıyamet senin saklı coğrafyandan yayılsın yeryüzüne

İĞNE OYASI AŞK

Erkekler bakışlarıyla avutuyor kalabalıktaki şehvetli kelimeleri

Cenazenin başında sedir ağacı, buhurdan, dem çeken güvercin

Güneşten başka şahidi yok sözün; söyle, neler dönüyor ıssızlıkta

Öğren

İçimizde bunca güzel kokan kim

Çatal dilli yılan hangi pınarın gözesinden su içecek

Çıkar yaraya sürülecek merhemi ve utanma, kabullen

Yırtık giysiler kurtaracak bizi bir ihtimal o harlı alevden

Gül dalına sor

Nedir toprağa zamansız düşen yaprağın hikmeti

Kuyunun dibinde bizden ne saklıyor Süleyman, karıncalar neden dişi

Hakikat ile yalan her devirde kardeş; karanlık, gökkuşağıyla akraba

Onca yıllık kanaviçe kasnağa mahkûm; öpülecek dudak kuru, diş çürük

Bak, orada

Kendi içinde boğuluyor insan, derleyip toparla yükün her ne ise

Sonsuza uçması gereken ebabil avluya düşüyor, aralanıyor sır

Züleyha'dan başka kimse göremiyor Yusuf’un içine hapsolmuş tanrıyı

Hikâyeler bırakıyoruz geride, boşluktan sarkan göz, başıboş niyet

Kadınlar bedenleriyle cevaplıyor ilkel dillerde sorulan tüm soruları

ESVAP

Belli ki insan değil bu sefer kapını böyle ısrarla çalan

ZORLU TATİL

Kasaya yaklaşıp abartılı hesabı ödüyorum, seyircilerde alkış tufanı

Ekrandan el sallıyor şehvetli hayat, açlık ve tokluk

Kira dekontu, maaştan artakalan üç beş kuruş

Pahalı gülüşler, bahis siteleri, hazır yemek listesi

Bahşişi beğenmeyen garson pek ters bakıyor müşteriye

Tereddütsüz imzalıyorum uzatılan antlaşmayı

Orada beni bekliyor kadınlar, o parlak ışık altında

Hayaller, sevinçler; kullanım süresi geçmiş hüzün

Piyangoda ikramiye ihtimali, bul karayı al parayı

Adımın içindeki korkak harfler, önce ile sonra

Halkların sık bozulan parçaları, çalıntı mallar

Coğrafyanın nadide tarafı, yeraltı zenginliği

Fırsat buldukça sevişiyoruz seninle telefonda

El ele tutuşmakta ısrar ediyor edepli kelimeler

Parmaklar kasıkta ve tüyler ürküyor ıslaklıktan

Birden telaşlanıyor faturalar, cüzdanda yetersiz bakiye

Ben dudaklarından yanaşıyorum sana, senin ağzın nar tanesi

Aklıma çığlıklar takılıyor öğle tatilinde, iş çıkışı durakta

Araç beklerken sırf oyalanmak için bir adım sağa, diğeri sola

Oturacak yer bulmuşsam metroda yahut istasyonun duldasında

İçki içilen bütün tahta yükseltilerin önünde, son kadehten az evvel

Vakit kalırsa bir daha dokunuyoruz birbirimizin mahrumiyet bölgelerine

Şimdi göğsüme eğil ve boynumdan öp, hayalarımda karar kılsın dilin

Öyle uzun uzun değil elbet; kaçak göçek, oldukça erken ve hep aceleci

Belli ki yürüyüşüm kimsenin umurunda değil, el kol sallayışı yahut bakışlar

Bu aralar evden dışarı çıkasım yok, öylece geçip gidiyor günler

Kredi kartıyla temizliyorum mahalle bakkalında birikmiş kusurları

İHTİMALLER MEZARLIĞI

Ömrü kuşatan bu oyunları kimden öğrendin sen çocuk

Bir olmazı olmalı yahut aksayan yanı

Bir yanlışı elbet bütün o küçük hesapların

Bekleyişin kavuşma anı yahut provası sevişmelerin

Vardır muhakkak eldeki her günahın bir sevabı

Gittikçe daha çok canımı sıkıyor ilikli gömlek yakası

Dirsekten bileğe uzanan kesik ağrı

Düğmesi kopuk ceket

Toparlan gidelim, ardımızda epey korku

Dilin altında yığınla saklı söz, o meşhur karmaşa

Dönüp bak; kesik baş, eksik dil, boşa savrulmuş küfür

Çocuk

Söyle, ustan kimdi senin

Nasıl böyle çabuk geçtin acemilik tezgâhından

Pusup durma öyle köşede, dök hünerin neyse ortaya

Belli mi olur

Belki işe yarar bıçak tutma biçimin yahut kurduğun onca tuzak

MERASİM

Tanrının çürümüş ölüsünü koyacaklar az sonra tezgâha

Onun yanına inançlı ticaret yollarını, kârlı mucizeleri

Yeni hasat elma küfesini ve dalıyla gürleyen ağacı

Kurak iklimleri, yağmur dilenen seyyahı, kervansarayları

Cemaat yüklenip kaldıracak mevtayı musalla taşından

Sürgün telkâri ustasını ve saf ipek kumaşı, yurt vergisini

İkiye bölünmüş denizi, gökte saklı olanı, öldükten sonra dirileni

Seni ve ağzından düşmeyen şarkıları, senin bakma biçimini

El kol hareketini, yürüyüşünü, dudaktan sızan iniltileri

Bittikten sonra başlayanı, eksikken tam olanı

Zayıfken kazananı, kazandıkça kaybedeni

Durma

Dermanın varsa kalk bak bıçağın İsmail'in boynunda açtığı yaraya

Aldırma bunca fuzuli söze

Üşenme, sokağa döl bırak giderayak

Senden sonra da seninle övünsün pişmanlık

Biliyorsun, ilkin etimiz kokacak

Ardından dilin kemiği karışacak toprağa

Arkamızdan hiç de iyi konuşmayacak bu soysuz âlem

ŞİFA

Ağrımazsa nasıl iyileşecek bu yara

Omuzda doğum lekesi, yüzde lanetlenmiş gülüş

Durmadan zafere koşuyor atlar, durmadan en uzağa

Memleket yangın yeri, dağlar başını alıp gitmekte kararlı

Ellerimizi niçin bu kadar sıkı bağladık kim bilir kelimelere

Eksik yaşanan ne varsa

Ne varsa soğukta üstümüze örttüğümüz

Yaprak, ağaç, dal, çalı çırpı; yırtık yahut yamalı

Biliyoruz

Yalnızlığın gücü bir tek kendine yetiyor

Acımıyor ve doğru yerden kaynamıyor kırık kemik

AFİŞ

Aynadaki görüntüye ne çok benziyor yüzüm

Kalabalıklar içine çağırıyor beni, cinayet haberleri

Zincir ve tasma, çit ve çivi, sıkı örülmüş urgan

Evlerin dış kapısına bağlanmış ucuz ahlak

Üst raflarda müşteri bekleyen sabırsız kumaş

Göğsüne yumruk yiyen kabadayı yere yığılıyor

Elini onların yüzüne sür ve uykudakiler uyansın

İzin ver ağır ateşte pişsin çamur, tuz ve toprak

Her nefes alışında yer değiştirsin bulut, bırak

Şakaklardaki tüyler aralıksız oynaşsın rüzgârda

Ters ya da düz aynı tarafa açılıyor nasılsa sokağın kapısı

Ölümden azadeyiz; acemiyiz, ürkeğiz, sinsiyiz

Toplantıda gür sesle tekrarlıyoruz diploma notunu

Kayıt memuruna parlak yerlerimizi gösteriyoruz

Medeniyet oracıkta anlıyor neremiz kanıyor

Neremiz çürük, kaburgada hangi kemik eksik

Kimden yaratıldık, kime sattık bunca aciz ruhu

Ahali geç de olsa duvara asılı fotoğraftan teşhis ediyor kendini

Ne yapsak ne etsek kapanmıyor ecza dolabının kapağı

Alıp bir başkasına götürüyor herkes içindeki yarayı

Hastalar şifa bulmuş gibi dolaşıyor şehrin meydanlarında

Alfabedeki sırayla üzülüyoruz geride bıraktığımız sancılara

Hiç kimselere benzemiyor yüzüm, sudaki yenilgiden başka

YENİDEN DİRİLİŞ

Göğün korkusu boşuna değil, kuş vurulup daldan düşecek

Sen yine de sebepsiz bak gelip geçenin yüzüne

Eve dönerken bir tek seni alkışlasın dövüşen taraflar

Senin uğruna canını feda etsin av ile avcı, ağaca bağlı tazı

Onun boşlukta yarışan narin bacakları ve şahlanan boynumuz

Yeri göğü donduran kar yağıyor şehre, ateş yak

Çözülsün toprak, iz kalmasın geride; ses yahut tohum

Akraba, tanıdık, fotoğraf albümü, mektup; elbet küskünlük

Geçmişe saklı ne varsa çek al hurdaların arasından

Kasımpatı, iğne yapraklı ağaç, kozalak, ilk gülüş

Öylece durup anlamaya çalış ortalıkta salınan kalabalığı

Tarif et kim ne giymiş üstüne, kimin elinde ne renk bayrak var

Seninle son bir kez övünsün şu zavallı ömür, kapıyı ört

Yola çık, inananlara seni örnek göstersin yürüdüğün mesafe

Ne bekliyordun takvim yapraklarında yazan özlü sözlerden

Kuş havalandı ve onun kanatlarıyla uçtu gök, elinde ıssızlık

Hayranlık duyduğun kim varsa senden evvel vardı uzağa

SETTÂR VE MESİH

Tahtayı bu kadar pürüzsüz işleme çocuk

Eninde sonunda ellerini oraya çivileyecekler

Kime hesap vereceğim, kimden özür dileyeceğim orada

Orada, herkesin bir tek kendi gölgesini kırbaçladığı mağarada

İncecik sicimleri birbirine dolayıp urgan yaptığımız dipsiz kuyuda

Beni bağla, beni saçlarınla bağla uçurumdaki boşluğa

Sarkıt kendinden aşağı, ahali keyifle seyretsin temaşayı

Her fırsatta önüne çıkan fahişeden uzak tut sırrı

Kurtar acemiliğin elinden yerde sürüklenen masumiyeti

Bırak ayıplarını böyle telaşla örtmeyi

Bırak, herkes kendini görsün kandan yansıyan surette

Tahtayı kır çocuk, demiri körelt; yolunu babana çevir, sor

Beni niçin terk ettin

UYKUSUZ SORU

Evin girişine ölüm kaygısını yapıştırmış kadınlar, avuçlarında kına

Eşikte kan, tatil günü özenle yıkanıp paklanıyor kapı numaraları

Ağzın içi kir pas, surat hasta, takvimler yaralı ve ibadet sahte

Yeryüzünün ilk alfabesiyle adımızı ekliyoruz yenilginin üstüne

Hakikat nereye gömülmüş; bilen yok, güneşi kim saklıyor şehirden

Uyanıyoruz apansız; başucumuzda saatli bomba, kâğıt, kalem

Okunmaktan yıpranmış veda mektubu, bildik kâbuslar

Eziyet ile tahammül

Bedenimiz çıplak, binaların boyu kedileri ürkütüyor

Asansörde aynayı yalıyor köpek, cevapsız sorular düşüyor akla

Tarlaya şifa serpen ardıç nerede, gül ağacını kim erken budadı

Mahalle aralarındaki evliya mezarlarını kim bilir nereye taşıdılar

Sen bu ipek örtüyü ne vakit aldın sırtına, cenazede başın niye eğik

Söyle

Nasıl bilirdik kendimizi

VADE

Ölümle aramıza barikat kuran kim varsa

Tanıdıklar, hayta zaman, göğün rengi

Başıboş yürüyüş yahut göz göze gelme çabası

Teni başka tene kavuşturma hevesi, kusursuz gülüş

Bir gece sabaha karşı çekip gitti doğduğumuz rahim

Tek başına söylendi ezber şarkılar, sırtta tedirgin kaput

Saçlar mı erken ağardı yoksa toprağın rengi mi daha esmer

Durur mu öyle olduğu yerde

Dağlar kayacaktı tabi ki ayakların altından

Serviliklere doğru, gürültü patırtıyla; aşağıya

En alta düşecekti kuşkucu ses ve adımızın ilk harfi

Sırasıdır, sen de sök göğsünü kaplayan zırhı

Surata taktığın maske

Parmağa geçirdiğin yüzük

Ayağa giydiğin, başa sardığın

Ne varsa

Ne kalmışsa dünyadan sana miras

Çıkar at dili kaplamış nezaketi

Çıplak kalana kadar sev beni

Annemden çabuk iyileştir yarayı

ONLAR ORADA

Bana kadınlığın bereketini göster ve ahlakın yamalı bohçasını

Ağrı ve bekleyişle ıslah et beynimi kemiren erkeksi şüpheyi

Dehşeti terbiye et, senin gücün yeter bana ve olacak olana

Evdeki kediye, sokaktan sonsuzluğa bağırıp çağıran köpeğe

Geceden artan zamana ve bizden yana yürüyen karmaşaya

Haziranın sonu ve sen hâlâ delice ürküyorsun suya girmekten

Balıklardan, dalga sesinden; indiğimiz her derinlikte üşümekten

Denizin içindekinden, lodosun savurduğu ne varsa

Çerçöp, plastik çiçek, sahili kaplayan kokuşmuş döl artığı

Onlardan

Dalından kopardığımız eriklerle gönendik halbuki daha bu sabah

Şehvetli domatesler soyulup doğrandı, sebze suyu bahçeye serpildi

Karıncalar gölgeye sığınmış, cır cır böcekleri mahmur, iskele yorgun

Gemiler coğrafyanın en yumuşak yerine pamuk ipliğiyle bağlı

Bana korkularını anlat, ardından içine al beni

Bizden tarafa göz kırpan kaygılardan uzak tut bedeni

Açığa çıkmış kökü ört ve sırrı sakla yaprak ile buluttan

Oradan

Bana yeryüzünü ateşe veren dişi sözcükleri öğret

Talan et sonrayı, seni hatırlatan ne varsa kaldır at evden

Sevişme biçimlerini buruştur, yırt elindeki sahipsiz mektubu

Durma, sadaktaki oku fırlat; göğsüme, dünyanın tam ortasına

YORGUN BEDEN

İbadet vakitlerinde sana daha çok inanıyorum

Kutsal günlerde, peygamberin rahme düştüğü gecede

Güneş erken battığında yahut hiç bitmeyecek karanlıkta

Ölülerin kabuklarını soyuyorsun benim için

Rengi atmış halıları fırçalıyorsun; oh, ne güzel

Şarkılar evin dört köşesini kaplamış, giysiler ütülü

Kelimeler lavanta kokuyor, yüzde hanımeli gölgesi

Tanrı insanı hayatla imtihan ediyor, sende tuhaf gülümseme

Ben kendimle uğraşıp durdum halbuki bütün gün

Kilitli dolapları açmaya çalıştım, muslukları tamir ettim

Çorapları kurala uygun çıkardım, gömlek askıda

Seyyar satıcılar bağırıp çağırdı bina önünde

Kim bilir kaç kere sildim kapı kollarını

Sen yokken sahipsiz kalmaktan korktum en çok

Anladım

Yağmurlu havalarda daha çok seviyorum seni ve şiiri

Sevgilim, kendine dikkat et

Yeryüzünü baştan çıkaracak kadar güzel bakıyorsun durduğum tarafa

GÜNDELİK İŞLER

El âlem birbirinden habersiz aynı renk giysiler giymiş

Birazdan karşı lokantaya geçip birkaç bira içeriz

Dünün son saatleri rakıydı; sert, beyaz peynir

Bu sefer de kavun almayı unutmuş patron

Kalkarken naneli likör ikram ederler boy fukarası kadehte

Bakarsın bu sefer daha iyi zar atarız rakamların üstüne

Etraf tuhaf, akşam ezanını gözlüyor taşralı komşu

Oğlan banka güvenlik görevlisi, esas kız tekstilde işçi

Trenin geçip gitmesini bekliyor bulmacadaki çetrefil soru

Esnaf bulduğu her fırsatta kahraman

Kediler işsizlikten dövüşüyor büyük ihtimal

Market sahibi bayat ekmekle doyuruyor ameleleri

Sen ikide bir boşuna kışkırtıyorsun güvercinleri

Senin dışında herkes misafir bu sokakta

Senden başka herkesin çalışma vakitleri belli

Mesai bitiminde döneceği adres, kucaklayacağı beden

Sperm sayısı, rahim ağzı genişliği, dantelli beyaz gecelik

Yeter, geride bırak artık telaşı

Ahlakı, fedakârlıkları, masumiyeti

Evin önünde katledilme korkusunu

Köşeyi dönerken ışıklara bakıp heveslenme

Gün batımında köpeklerden başka yas tutan yok

Ortalık kömür dumanı, kaşlar seyrek, yıldızlar kayıp

Üstümüze geçirdiğimiz ne varsa emanet, cepteki mektuplar esmer

TAHLİYE KARARI

Herkes senin yanında ararken ben kendime saklandım bütün gün

Daha da yukarı tırmanmak istedi elimdeki benzin bidonu

Cepte kibrit, torbada çul çaput, gökyüzü çıralı bulut

Tarih şeridinde kışkırtıcı onca sebep

Durma, bin yıldır beklenen o yangını sen başlat

Eşyaları ilk sen fırlat sokağa, kafesin kapısını sen arala

Herkesten evvel sen yırt ağları, çek kilit taşını olduğu yerden

Yıkılsın duvar, firar etsin azılı haydut, komşular sokağa dökülsün

Uykusu kaçanlar sana sorsun saatin kaç olduğunu

Sen her seferinde hatırlamaktan vazgeç doğduğum yüzyılı

Gizli saklı neyi biliyorsan onu açık et meraktan kudurmuş kediye

Söyle

Kimi sağ kurtarabiliriz evin içindeki çatışmalardan

Nasıl engelleriz ahaliyi kıyamet günü marş söylemekten

Bak

Yaşadığımız yüzyıl üstümüze kapatmış ihtimal penceresini

Kabul et, seni sevdiğimi benden başka herkes biliyor

ZAVALLI AŞK

Gösterişli törenlerle söküp at rahminde benden kalan parçaları

Gölgemi parçala ve adını yanlış söyle, öyle gir sınırdan içeri

Mumlara üfle; iyi ki doğdun unutuş, iyi ki doğdun, iyi ki

İyileşmek için bunca uğraştın; başucunda gül, kokla kendini

Birbirimize sevişmeyi öğretiyoruz, sevişirken acemiliklere gülmeyi

Boşalırken tiz sesler çıkarmayı, tendeki çizikleri yaraya çevirmeyi

Yataktan ansızın kalkıp gitmeyi ve dönüp yerde yatana küfretmeyi

Çocukluktan kalma acıların üzerinde bu kadar şehvetle tepişme

Bu kadar hoyrat kaşıma kesik yerleri, bırak kabuk bağlasın jilet izi

Çıkar kafanı delikten; bak, kim gidiyor ilk önde ve çatışmalarda

Hangi marşı söylüyor kalabalık, jandarma neyin peşinde dolanıyor

Gel unutalım birbirimizi ve gebe kaldığımız insanların gerçek adlarını

Sokağa tükür ne kalmışsa içinde bana dair, süpür gitsin evin önünü

TERS RÜZGÂR

Kimse yeterince beğenmiyor yaşadığı yeri, çekip gitmiyor da fakat

Akşamdan kalmalığı avutmanın peşinde meyhane radyosu

Yeşillikleri tuzla ovarsanız acınız biraz azalır

Kendini temize çeker bir ihtimal yasadışı anason kokusu

Zamanıdır rastlantı sofrasını kurmanın

Yanı başımıza yırtık harfler, yaşlı sözcükler, sarhoş tahammül

Kadeh kaldıralım güzel hatırladığımız ne varsa ona

Bir türlü gönderecek adres bulamadığımız karanfillere

Unutalım hesapta birikmiş aksiliği, günü gelince öderiz

Yan bakmaları, kucaklama gayretini, kırgınlığı

Yolun sapa tarafını, eksik hatıraları, çoğalmayıp azalanı

Ne çok üzülüp ne çok mutlu oldu bizden öteye gidenler

Ne çok ağrıdı sırtımıza geçirdiğimiz koyu renk ceket

Ne çok çağrıldık farklı isimle aynı kavgaya

Bu ülkeyi birlikte kurtardık düşman işgalinden

Birlikte kurduk bu şehri, durmadan yükseldi binalar

Işıklar yeterince yanıp söndü, taşları yerinden sökme vakti

Kabul et

Korkutamıyoruz artık birbirimizi ilk günlerdeki kadar

Mutlu da değiliz fakat seviştiğimiz gecelerdeki gibi

MUHAREBE HİLELERİ

Kasabalı bir fahişenin uçsuz bucaksız topraklarını fethetmiştin ilk seferinde

Karanlık basar basmaz ucuz şarapla kutladın yeryüzünün o büyük zaferini

Başka bir mağarada, farklı bir gölgenin üstünde tepinerek

Ağızda gösterişli duman, duvarda iri yarı çentik izi

Tecrübeli tarihçilere soracak olsak

Süvariler mevziden fırlamaya doğuştan hazır

Piyadelerin süngüsü olağanüstü çıplak, kılıçlar keskin

Kurmay heyetinin aklında akşamdan kalma taarruz emri

Medeniyetin atık suları dökülüyor güzergâha

Yol üstünde bataklık; leş artığı, sivrisinek ordusu

Az daha oyalansan boğulacaktın ahlak dersinde, bak

Onca yıl geçti ancak hâlâ kanıyor bedendeki o ilk yara izi

Kadınlar

Gidip dönebildiğin en uzak mesafe, kendinden sonra elbet

Çıldırmış, kuşkucu, ıslak ve senin bir sözün olmalı

Şeytanın bile aklına gelmeyecek o güzel bahaneye

Toparla ölü askerleri ve uzaklaş meydandan

Unut seni evine davet eden şu edepsiz ergen bakışı

Ezber ettiğin duayı tekrarla gece boyu; söyle, herkes duysun

Afrika çöllerinin tam ortasından vakitlice geçirdim ben azgın gemileri

Kışkırtmayın, sığındığı son ülkede gönlünce uyusun şu yorgun savaşçı

ÖTEKİ İHTİMAL

İçimizi yiyip bitiriyor bu kıskanç heves, ay ışığı şirret

Bulutlar aksi, yolcunun bavulunda ilk çağ tarihi

Ne yapsak ne etsek değişmeyecek günün doğum vakti

Gel, bu sefer başka tarafa bakalım

Jandarmanın umursamadığı coğrafyalara kuralım rakı sofrasını

Utanma, şehvetli tanrıların ülkesine ser yatağı; dilsiz sohbete

Uzun dokunuşlara, bekledikçe azgınlaşan parmak izine

Sırayla çıkalım dünyanın sırtına, sen hep en üstte kal

Herkesin hayranlık duyduğu çiçekleri derle toparla bahçeden

Göğsünde kışkırtıcı koku, dudakta buluşmaya hazır yol ayrımı

Boynunda unutulmuş diş izi, fırsat bulsa parlayacak lavanta moru

Manzara değişsin

Yüzümüz, esvabımız, eldeki çizgi, kaşların yönü

Terk etsin dünyayı gülüş; masumiyet, iyi olma ihtimali, bekleyiş

Çıkar hançeri kınından ve umursamadan çiz dünyanın şeffaf yerlerini

Gece uzun

Yaklaş, dilimizdeki zehri sürelim birbirimizin tenine

SAVAŞ SÖZLEŞMESİ

Yolunu kaybettiğinde kim tuttu elinden, söylesen

Eksilir misin, dudağın kurakken hangi çeşmeye dayadın ağzını

Mırıldan, öğrenelim

Senin ardından tekrarlayalım

Koynunda sakladığın şarkının son satırını

Büyüdün

Edebini örtüyle saklamayı öğren

Kabahatlerle aynı yerde yaşamak belli ki meziyet

Yüzünde bilindik mağlubiyet antlaşması, yanakta çukur

Sen yine de uğraş, çıkar ters gömülmüş ölüyü mezardan

İşte utanç, kusur yahut eksik onca dert

Bırak diz çöküp ağlamayı sahibinin önünde

Birleştiği yerden kopar kelimeleri, ne kalırsa geriye

Kabul

Kimse yürümüyor arkanda, nehirler kuru

Herkesin kendinden daha iriyarı hesabı var

İlerle sen de, düşe kalka

Gideceğin yer her nere ise

Bir başına koş o büyük boşlukta, kalabalığa sırtını dön

Kendi kurduğun köprüden geç karşıya, kendi ülkeni ara tenha dağlarda

Haritaya işaretlenmiş en imkânsız mesafe insan ve sulh

Bırak başlasın yangın, insafa gelip su dökme kimsenin eline

ADRES DEFTERİ

Tanrının dışında sevgili üzebiliyor insanı böyle derin

Böyle hoyrat, böyle hesapsız; hırçın ve yılışık

Bir tek sevgili el kaldırıyor kendinden yaratılmış çaresizliğe

Böyle içli ve acımasız ve patavatsız, kadehte bayat alkol tortusu

Boşluğa savursan zerre yere düşmeyecek keder kırıntıları

Göğe iliştirsen yerinde durması imkânsız yürek yarası

Vazoya kızıl bir gül koysan

Masadakiler derlenip toparlanacak halbuki dağınıklıktan

Etinden parça koparıp uzatsan yanında yürüyen her kim ise ona

Yeryüzü farklı ışıyacak, çiçekler filizlenip gün daha erken ağaracak

Hemen herkes karşısındakine uzatacak elmanın diğer yarısını

Farklı dillerde dikilmiş giysi geçirecekler telaşlı bedene

İnanmasak da seveceğiz yoksul halkların evliyalarını

Aldırma, ört karanlığın üstünü

Kimse görmesin gecenin boynundaki tırnak izini

Kabul et, kimse kendinden fazla zulmedemiyor insana

ZAMANLAMA HATASI

Senin hemen ardından girmiş olmalıyım eve

Demlikteki çay sıcak, camda buğu

Sofrada taze ekmek

Azıcık okşasak mevsimin başını akşamlar daha da gecikecek

Fahişelerin gözlerinde derin uyku, köpeğin ağzında azgın kemik

Unutmanın bir tür mükâfat olduğunu senden öğrenmiştim zaten

Ardından

Pır, diye havalanıyor avludan korku sürüsü

Bahçede kendi gölgesini beğenmeyen birkaç ağaç

Taşlıkta bir vakit daha yankılanıyor fakat kanat vuruşları

Zamanla kök çürüyor; dal kırık, gövde kuru

Yaprak, herkesten habersiz uçuvermiş bildiği en uzağa

Ufuk çizgisinde bekleyen güvercinin boyu kısa, bakışlar gri

Güç yetmeyecek belli ki gelen güne

Uzanıp bir çiçeği koklamaya benzemiyor kalan ömür

Ne kötü şans

Sen döndüğünde ben kapıyı çekip gitmişim

TANIDIK MİSAFİR

Pencereden eğil bak, kim çağırıyor adını

Kapıyı yumruklayan kim bunca saygısız

Karşı kaldırımda koyu karaltı, fısıltılar

Belli ki birini bekliyor kalabalık, böyle sabırsız

Bahaneler tükenince rakamlar kesmiş yolu

Benzer oyuncaklarla oyalanıyor merhamet

Akla estikçe aynı sözü tekrarlıyoruz, yalnızız

Yaklaş ve kopar saksıdaki solgun çiçeği

Koşar adım anlat başından geçenleri

Söyle

Bunca hasretle gözlediğin kim

Hangi mesafedir seni böyle elden ayaktan düşüren

Bulutlara kazılmış tünelden tanrıya ilerliyor kafile, bak

Sonsuzluk duruyor girişte, bizden yana gülümsüyor zaman

Sarnıçtaki su çekilmiş, ahali iki büklüm, kuşlar göğe gömülü

Sevgilinin gözünde parlak ışık, göğsünde meraklı takvim

Herkes kendi hikâyesini süslüyor bir kenarda

Senin dudakların gereksiz yere ıslak yahut ayakta meşin çarık

Bu kadar korkup saklanma kelimelerin arkasına

Belli ki insan değil bu sefer kapını böyle ısrarla çalan

İÇİNDEKİLER

KUMAŞ

KELİMELERİN SURETİ 07

MEZURA

CİNNET SAYIMI 11

KAYIP GÜN 12

GICIRDAYAN TABİAT 13

TENHA VAKİT 14

AYRILIK BİLANÇOSU 15

KALABALIK GECE 16

SABAHIN ALEVİ 17

AİLE İÇİ KAVGA ALIŞTIRMALARI 18

TEREDDÜT 19

SİNİK SAVAŞÇI 20

HIRSIZ VE OĞUL 21

DİLSİZ ÂŞIK 22

YARIM ELMA 23

BAKİR BAŞLANGIÇ 24

SAHİPSİZ BEKLENTİ 25

BOŞLUĞUN GÖLGESİ 26

GÖÇMEN KAVİM 27

MAKAS

GECİKMİŞ BULUŞMA 31

YAZ GÜNDÖNÜMÜ 32

UZUN BOYLU BEKLEYİŞ 33

PENCERE ARKASI 34

BİLDİK SALDIRI 35

FİRAR PLANI 36

KÖR ŞEHİR 37

YURTTAN MANZARALAR 38

SİYASETNAME 39

SARHOŞ GÜN 40

ZOR MEVSİMİ 41

KIŞ 42

OYUN HAMURU 43

HASAR TESPİTİ 44

RAHİM 45

İĞNE

ÇIPLAK FİNCANDA ÇIKAN KISMET 49

USTA İŞİ UNUTUŞ 50

YERKÜRE 51

SABAHÇI KAHVESİ 52

EHLİKEYİF 53

BORÇLU SEYYAH 54

BİR GÜNÜN SONUNDA ŞÜPHE 55

ARALIKSIZ ÇARŞAMBA 56

SEYİR TERASI 57

RANDEVU SAATİ 58

SOLUK GÜN RENGİ 59

ÇENTİK İZLERİ 60

SİHİRLİ KOSTÜM 61

HÜNER 62

CAHİL HAZ 63

KIŞ HATIRASI 64

ZORLU VAKİTLER MÜSABAKASI 65

KIRMIZI VAKİT 66

ŞAHSİ BİLGİ 67

İPLİK

VARLIK YOKLUK KAPIŞMASI 71

KIZGIN TARAF 72

SİCİL BELGESİ 73

MUKAVEMET 74

BEDESTEN 75

GÜZERGÂH 76

ARBEDE 77

VATAN YAHUT KOMŞU 78

İLK GÜNAH 79

BAYRAM HAZIRLIKLARI 80

AYAK İZLERİ 81

TECRÜBELİ BAKIŞ 82

İĞNE OYASI AŞK 83

ESVAP

ZORLU TATİL 087

İHTİMALLER MEZARLIĞI 088

MERASİM 089

ŞİFA 090

AFİŞ 091

YENİDEN DİRİLİŞ 092

SETTÂR VE MESİH 093

UYKUSUZ SORU 094

VADE 095

ONLAR ORADA 096

YORGUN BEDEN 097

GÜNDELİK İŞLER 098

TAHLİYE KARARI 099

ZAVALLI AŞK 100

TERS RÜZGÂR 101

MUHAREBE HİLELERİ 102

ÖTEKİ İHTİMAL 103

SAVAŞ SÖZLEŞMESİ 104

ADRES DEFTERİ 105

ZAMANLAMA HATASI 106

TANIDIK MİSAFİR 107

SEDAT ŞANVER (ÖĞE)

07.12.1963, Urfa…

Yayınlanmış Şiir Kitapları

Dilin İsyanı (1985)

Aşiret ve Otomobil (1990)

Haremdeki Kadınlar (1994)

Gezgin ve Katil (2004)

Kendine Akan Su (2009)

Devletin Piç Yatakhanesi (2011)

Cümle Kapısı (2014)

İskelet Anahtarı (2016)

Muhacir Kelimeler Haritası (2016)

Kelimeler, Kibir ve Telaş (Toplu Şiirler, 2017)

Kâbusnâme (2018)

Terzi Sökükleri (2020)